W dniu 30.01.2022 o 23:46, Krzysztof Halasa pisze:
> Naprawdę? Były takie przypadki? A to nie było tak, że BTE można było
> zastosować tylko do "własnej" należności (albo jej zabezpieczenia)?
> Czyli dłużnik (lub "dłużnik") musiał przeprowadzić jakąś czynność,
> w danym banku, skutkującą powstaniem długu ("długu"), i następnie go nie
> spłacić. Typowe sytuacje - brak spłaty kredytu lub ujemne saldo na
> koncie np. na skutek użycia czeków lub kart itp.

Znam przypadki, że nie. Bank kupował wierzytelności i potem wkładał to
BTE. Przy czym to było naprawdę dawno i nie pamiętam szczegółów.
>
> Nadużycia wynikały z tego, że sąd nadając klauzulę nie interesował się
> w ogóle tym, czy roszczenie jest zasadne. Jakoś tak podejrzewam jednak,
> że w znakomitej większości przypadków takim było - co oczywiście nie
> powoduje, że BTE było rozwiązaniem sprawiedliwym.

Ależ oczywiście, że nie był0o tak, że banki te roszczenia z sufitu
brały. Jedna z grubszych spraw wygadała tak, że była firma pośrednicząca
w udzielaniu kredytów za zakup AGD i RTV. Firma miała umowy z bankami./
Banki klientów nei widziały na oczy, tylko firma gwarantowała
rzetelność. Ale firma zamiast obsługiwać tych klientów u siebie, to z
kolei miała umowy-zlecenie z pracownikami sklepów. To oni mieli te umowy
obsługiwać. No i kilku wpadło na pomysł, że można kredyty udzielać na
fałszywe dokumenty.

Firma-pośrednik gwarantowała te kredyty, wiec bank się specjalnie tu
rzetelnością nie przejmował. Z tym, że jak w kilku sklepach zaczęto
robić hurtowo fraudy, to pośrednik splajtował i bank został z kredytami.
Powystawiali BTE i dostali klauzulę nie widząc na oczy dłużników. Potem
się dopiero okazywało, że rzekomi dłużnicy pogubili dowody, albo po
prostu ktoś się ich kserówkami dowodów posługiwał.


--
Robert Tomasik