Tomek z Wawy <t...@t...pl> writes:

> Ponieważ deponując w bankach środki czuję się w pewien sposób
> pośrednio okradany przez osoby niespłacające kredytów,

W jakim sensie?

> dlatego
> pozwalam na dość dużą swobodę w działaniu takiej windykacji, a do tego
> czy było to znieważanie czy nie to niech się martwi ten kto nie spłaca
> i zamiast się w telewizji pokazywać niech pozwie bank do sądu,

Taaaak, nie ma na raty a ma na dlugotrwala walke przed sądem z duuuzym
przeciwnikiem. Jasne jasne.

> a
> najlepiej weźmie za jakąś robotę i zacznie spłacać tak jak to ma w
> umowie.

A to to akurat prawda, ale (nie czytalem tamtego tekstu, chociaz
domyslam sie o co chodzi) to nie usprawiedliwa kryminalu w wykonaniu
banku.

> A jeszcze lepiej zamiast pisać pisma i nie spłacać, nie przejmując się
> brakiem odpowiedzi ze strony banku, to ruszyłby swoje cztery litery do
> placówki i tam omówił swój problem z kimś kto mu powie tak lub nie i
> oceni czy to co mówi ma jakąś dozę prawdopodobności czy też płacić się
> nie chce.

No jasne, bo w placowce to typowo sami geniusze pracuja, i tylko
trywialne problemy sa dla nich nie do przejscia - te skomplikowane juz
nie.

Wroc do rzeczywistosci.

Jakbys napisal ze ma sie umowic na spotkanie z dyrektorem oddzialu (czy
kims podobnym), to mooooze bym byl w stanie w to uwierzyc. Nie mowie ze
akurat w pozytywny wynik takiej rozmowy.
--
Krzysztof Halasa