On Wed, 12 Apr 2023 20:03:16 +0200, Krzysztof Halasa wrote:
> "J.F" <j...@p...onet.pl> writes:
>>>(zresztą ryzyko dla banku było znacznie większe niż obecnie).
>> Jakie ryzyko? Kursowe?
>
> Owszem, nikt nie miał wielkiego zaufania do złotówki.

Ale to banku nie dotyczy, skoro klient splaca w walucie lub po
aktualnym kursie.

> Oczywiście za tym szło ryzyko innych typów, np. złego kredytu itd.

Ale to tak samo jak w innych kredytach.

>> -jakis bank ponoc od początku umożliwiał spłate w walucie (Mille?),
>> a teraz wpadnie do jednego worka?
>
> Raczej nie tylko on.

Wydaje mi się, ze niewiele takich było.
Bo i dzis nie baliby sie TSUE tak bardzo.

> Było np. tak, że danego dnia należało zapewnić XXX jednostek waluty na
> własnym koncie walutowym. Bank nie prowadził kasy w CHF (chyba) albo
> innych jenach, więc w praktyce trzeba było je kupić po kursie banku, ale
> to pozostawiało dodatkowe możliwości - np. bank nie mógł sztucznie
> podnosić kursu w dniu spłaty.

Moze sie wypowiedzą ci, co taki kredyt mają/mieli, ale wydaje mi sie,
ze trzeba było zapewnic odpowiednią ilość złotówek na koncie.
Bo spłata w złotówkach jednak.
W dodatku wtedy jeszcze kantory internetowe nie istniały, to CHF było
kupic trudniej, i z marżą.
No i chodzi mi po głowie, że były oskarzenia o manipulowanie kursami
walut w dniach spłaty.


Tu przyklad Getinu, ale nie wiem czy rzetelny
https://pomocfrankowiczom.pl/jak-banki-wykorzystywal
y-dowolnosc-w-ustalaniu-kursu-waloryzacji/

Getin w ostatnich latach mial wysokie oficjalne kursy ... moze po
prostu nie chcial operacji walutowych, albo klientów kartowych
żyłował. Nie on jedene zresztą.

>> Owszem, ale banki z reguły mialy dwa kursy - "dewizy" i "pieniądze".
>> Potem sie pojawiła trzecia "spłata kredytu".
>> I zgadnij, w którą stronę poszła.
>
> Ale to nie była reguła. Było też tak, że banki liczyły po kursie
> "dewiz".
> Aczkolwiek to było chyba trochę tak, że kiedyś różnych rzeczy nie
> wypadało robić. Takie numery z kursami to była jedna z nich.

Dokladnie.
Tzn - banki "od zawsze" miały swoją marże/spread na kursach walut,
i dopóki to było 2%, to można było uznać, ze to norma.
I że wpisuje się w "kursów nie możemy zawyżać, bo musimy być rynkowi".
I juz chocby osobny kurs dla spłaty kredytów zasadę narusza ...
jakby to jeszcze był specjalny kurs o niskim spreadzie ... ale nie.
Czy czesto nie.
A z jakiej racji kurs "pieniądze", skoro operacja bezgotówkowa?

> A później
> to już każdy wałek "wypadało" (że np. przypomnę większość polisolokat
> i struktury, przy których najgorszy kredyt hipo jest perłą uczciwości).

Lokat strukturyzowanych bym do jednego worka nie wrzucał.
Ot - klient wybiera ryzyko.
Niektóre zreszta zarobiły.

>> Kolejna sprawa - w kredycie indeksowanym jaki sens ma ten spread?
> Tego nie wiem, ale - szczerze mówiąc - nie wiem jaki sens ma kredyt
> indeksowany.

Sensów, to ja potrafie wymienic kilka:
-jak sad się dowie, ze wypłata była w pln, spłata w pln ... to co to
za kredyt walutowy. Ma prawo uznac, ze złotówkowy. Z Liborem dla CHF.
Wiec ten indeksowany jakby lepiej odpowiadał operacjom gospodarczym.
A czy po 15 latach tez lepiej ..

-klient potrzebuje określoną ilość złotówek na mieszkanie/dom, a umowa
kredytu walutowego w walucie. Jakby bank wypłacał szybko, to by nie
było problemu, ale uruchomienie trwa.
Spisać dziwną umowe "klient pożycza kwotę CHF będącą równowartośćią
300kzł w dniu wypłaty"? Czy po prostu pozwolic sobie na elastyczność
w udziale własnym ...

J.