http://orzeczenia.lodz.sr.gov.pl/content/$N/15251010
0000603_II_C_000383_2015_Uz_2015-09-28_001

W skrócie, poszkodowana straciła kasę (19k) z konta podając swoje
dane autoryzacyjne na podstawionej stronie udającej oryginalną stronę
banku. Klasyka.
Pozwała bank by oddał jej kasę bo to nie ona autoryzowała te
przelewy. Sąd przychylił się do poszkodowanej argumentując, że
zgodnie z prawem na banku ciąży obowiązek zwrócenia kwoty, jeśli
została ona wydana w sposób nieautoryzowany przez użytkownika z jakim
wiąże umowa o dany instrument płatniczy.
Skoro nie ona dokonała tych przelewów oznacza, że nie była to
transakcja autoryzywana:

"Udostępnienie przez powódkę za pośrednictwem podstawionej witryny
internetowej swoich danych identyfikacyjnych oraz haseł z listy
będącej w jej posiadaniu osobom nieuprawnionym o nieustalonej
tożsamości umożliwiło tym osobom zalogowanie się do jej konta i
wykonanie dwóch przelewów. Czynności te z punktu widzenia systemu
informatycznego Banku były przeprowadzone poprawnie, przy
wykorzystaniu właściwych narzędzi autoryzacyjnych. Mimo tego,
kwestionowanych transakcji płatniczych wykonanych z konta powódki w
dniach 22 i 23 maja 2014 r. nie można uznać za transakcje
autoryzowane."


Dalej sąd stwierdza, że prawo oczywiście ogranicza w pewnym zakresie
odpowiedzialność banku w przypadku rażącego niedbalstwa użytkownika,
ale sąd takiego niedbalstwa się że strony poszkodowanej nie
dopatrzył:

" W ocenie Sądu oczywistym jest, że w okolicznościach niniejszej
sprawy nie można powódce przypisać zgody ani woli podjęcia czynności
zmierzających do przeprowadzenia kwestionowanych transakcji
płatniczych przy użyciu posiadanych przez nią instrumentów
płatniczych, a które to okoliczności świadczyłyby o autoryzowaniu
przez nią transakcji. Nie można jej również przypisać umyślnego
doprowadzenia do nieautoryzowanych transakcji płatniczych, a to
choćby z tej przyczyny, że o ich dokonaniu powódka dowiedziała się
dopiero w dniu 27 maja 2014 r. Zostały one zatem przeprowadzone bez
jej wiedzy. Nie można jej również przypisać rażącego niedbalstwa w
naruszeniu obowiązków, wynikających z art. 42 ustawy. Wprawdzie
powódka, jak wskazano powyżej, udostępniła osobom nieuprawnionym dane
z listy haseł jednorazowych, czego nie powinna czynić, jednak nie
nastąpiło to w okolicznościach świadczących o rażącym niedbalstwie z
jej strony."

--
Marek