"bradley.st" <b...@g...pl> wrote in message
news:09296787-3892-489a-8704-8b8c5d8c6571@j12g2000vb
l.googlegroups.com...

Heh... W moim przypadku proces znalezienia odpowiedniej oferty jest
wielostopniowy:

1. Znalezc najlepsza oferte
2. Sprawdzic w regulaminach w internecie jak dany bank podchodzi do
"obcych"
3. Przekazac te wiedze pracownikowi danego banku. W miare delikatnie
zeby nie przytloczyc nadmiarem informacji. :)
4. Przekonac pracownika banku do postapienia zgodnie z procedurami, a
z braku tychze - ze zdrowym rozsadkiem.

Zazwyczaj dochodze do punktu 3, czasami moge poprzestac juz na 2. :DD

Wg amerykanskich nauk jest 5 glownych typow klientow... Do ktorego sie
zaliczasz? ;)

"Ja lub inni". Cecha wyróżniająca typ "ja" to podkreślenie, że to dana osoba
podejmuje decyzję o zakupie produktu. Np.: "Interesuje mnie karta bankowa".
Cecha wyróżniająca typ "inni" to podkreślenie, że to inne osoby stanowią
punkt odniesienia w podejmowaniu decyzji o zakupie produktu. Np.: "Moi
znajomi mają kartę i..." itp. Prezentując produkty osobom nastawionym na
"ja", podkreślmy możliwość realizacji ich indywidualnych potrzeb, np.:
"Karta umożliwi Panu..." itd. Natomiast w odniesieniu do typu "innych"
poszukuje się uzasadnień zakupu także w otoczeniu, np.: "Wielu klientów
posiada karty...".

"Zadaniowiec". Cecha wyróżniająca to formułowanie oczekiwań w kategoriach
bardzo ogólnych. Np.: "Chcę jakąś kartę bankową...". Ludzie ci widzą cel nie
dostrzegając etapów jego realizacji. "Zadaniowców" należy stawiać w sytuacji
wyboru pomiędzy nie więcej niż dwiema kategoriami - "prowadzić parami" np.:
"Czy ma być to karta kredytowa, czy typu charge?".

"Szczegółowiec". Cecha wyróżniająca to formułowanie oczekiwań w kategoriach
bardzo konkretnych. Np.: "Po pierwsze, chcę założyć konto osobiste X. Po
drugie, chciałbym mieć karty kredytowe Y. Po trzecie...". "Szczegółowiec"
zasypuje nas konkretami - cechami produktu - oczekując od sprzedającego
identycznego sposobu konstrukcji odpowiedzi.

"Problemowiec". Cecha wyróżniająca to formułowanie oczekiwań w kategoriach
problemów do rozwiązania. Np. "A co się stanie, gdy zgubię kartę..?". Tego
typu ludzie dostrzegają wyłącznie problemy i pragną, by obsługujący ich
znaleźli rozwiązanie. Np.: "W takiej sytuacji prosimy o telefon na
numer...".

"Dziura w całym". Cecha wyróżniająca to formułowanie opinii negujących
produkt i osoby (instytucje) je oferujące. Np.: "Wszystko takie drogie, to
nieuczciwe...". Rozmawiając z "dziurą w całym", można pomijać jego uwagi lub
narzekać razem z nim i jednocześnie co innego czynić przedmiotem krytyki
(pokazujemy, że w odniesieniu do innych produktów też można sformułować tego
typu zarzuty). Np.: "Spójrzmy na ceny benzyny - ciągle drożeją". Podjęcie
jakiejkolwiek polemiki z "dziurą w całym" jest nieskutecznym sposobem
oddziaływania. Rolą sprzedającego jest zaspokojenie potrzeb kupującego, a
nie jego wychowywanie na drodze udowadniania, kto ma rację.