> Wiesz, targować to ja się mogę z przekupką o jajka.
> Tutaj widzę, że 1. bankowi nie zależy na swoich (=moich) pieniądzach,
> skoro jest skłonny spuścić cenę o ponad 1/3; 2. skąd mam wiedzieć, że to
> 20 zł też jest uczciwe, skoro pani z banku się zgodziła od razu na taką
> kwotę? A może chcieli mnie naciąć na 70 zł, potem na 20 zł, potem może
> byłoby na 5zł? A w sumie i tak może być za darmo, bo sobie to już
> wliczyli?

Jakby sobie wliczyli, i mieli by z tego zysko, to każdy klient by miał,
aktywny i nieaktywny.

> Targowałeś się kiedyś z Arabem? oni też mają na coś cenę 7$, wszyscy
> wiedzą, że się trzeba targować, więc się targujesz, zejdziesz do 2$,
> cieszysz się, że spuścił tak dużo, a potem po powrocie znajdujesz ten
> sam szmelc w Polsce za 50 centów. Tu jest trochę inna kultura jednak i
> bank powinien być pewną ostoją, symbolem stabilizacji.

Analogia arabska mi się podobała. Ale mam też inną. Jeden klient telefonii
komórkowej może sobie aparat wymienić na inny (nowszy) za kwotę X, a drugi
klient za kwotę 1.5X. Bo telefonia postępuje po arabsku? A może dlatego,
że niejako oceniają cię jako klienta i na tej podstawie podają nową cenę.
Patrzą, ile na tobie zarabiają czy cuś, nie znam się dokładnie, jakiś
scoring może. Zwróć uwagę, że gdy starasz się o NOWĄ kartę, nie
negocjujesz 0zł (jak to w tej arabskiej analogii), dopiero po pewnym
czasie. No chyba, że 0zł było w promocji, ale Arab w promocji za 0zł
raczej ci nie sprzeda ;)

> Jak mam ochotę być orzynany, to wolę iść na bazar pograć w trzy karty.
> Taka gra jest uczciwsza, bo przynajmniej wiem, co mnie czeka.

Ależ wiesz co cię czeka podpisując umowę! Przecież nie robią gorzej, tylko
lepiej, to o co chodzi?
--
--
SebCz