> > W tym problem, ze skoro mam ustawowy obowiazek korzystac z pieniadza
> > PLN, to emitentem tego pieniadza powinna byc wladza wybierana w sposob
> > konstytucyjny (minister skarbu), a nie prywatny bank taki jak np.
> > PeKaO SA.
> > Oczywiscie to nie jedyny problem, ale ten z gatunku najbardziej
> > wzburzających.
>
> Ale on tworzy ten pieniadz pod "przyszle dochody" a nie z czapki.
> Krotko mowiac bank kupuje przyszlosc kredytobiorcy. Przciez tak samo
> jest jakbys dostawal pensje z gory wtedy pracodawca tez jest kreatorem
> pieniadza za nic prawda. Zaden bank nie wydrukuje pieniedzy ponad
> to co Kowalski moze zarobic by ten kredyt splacic. Pozatym wiekszosc
> kredytow to nadal jest robiona pod "depozyt" w postaci "hipoteki"
> a nie z czapki.

To właśnie trudno mi zaakceptować. Nie mam co prawda wykształcenia z
bankowości, tylko inne, ale chyba najważniejsze to rozumować uczciwie
i logicznie.

Zauważ, że jeśli dowolna organizacja (firma, gmina, Kościoł) chce
zainwestować więcej pieniędzy niż posiada, to jest to oczywiście
możliwe: bierze kredyt, pożyczkę, emituje obligacje lub wystawia
weksel. Mamy wtedy do czynienia nie z kreowaniem nowego (wymyślonego)
pieniądza, ale z przepływem środków od kogoś, kto 'wsparł' (udzielił
kredytu, zakupił obligację itd.) do celu inwestycyjnego (np.
dewelopera). Ilość 'prawdziwego' (tego wyemitowanego przez państwo)
pieniądza na rynku nie zmienia się. Pojawiają się natomiast na rynku
nowe dokumenty poświadczające pożyczkę (obligacje itp.). Są one
czasami papierami wartościowymi (jak obligacje), ale nigdy nie są
*prawnym środkiem płatniczym*.

I teraz - biorąc za dobrą monetę to, co napisałeś - wychodzi na to, iż
banki z nieznanych mi przyczyn są tutaj szalenie uprzywilejowane. Mogą
one korzystać z wyobrażonego funduszu, którego tak na prawdę nie ma, a
który powstaje przez arytmetyczne pomnożenie faktycznego kapitału
księgowanego jako depozyt przez pewną liczbę (9 czy 30). Czy dobrze
zrozumiałem?

Świadomie mówię o przypadku skrajnym. Wierzę, że banki rzadko
korzystają z pełnego limitu, ale chodzi mi tutaj o samą zasadę, która
na to pozwala.

Jeśli tak, to jest to przypadek wprowadzania na rynek 'gorszego'
pieniądza, ponieważ pieniądza, który jest jakości tak na prawdę weksla
(w przybliżeniu). Ten gorszy pieniądz wstrzykiwany przez bank stanowi
dochód dla banku, gdyż jest sprzedawany jako pełnoprawny kredyt
złotówkowy, oprocentowany tak samo, jak każdy kredyt wypłacony w
gotówce. Czyli ewidentnie, stratne jest tutaj społeczeństwo
(gospodarka), w którego krwiobiegu finansowym pojawia się 'gorsze
medium', a górą jest bank, który na tym zarabia.

Mówienie, iż 'te kredyty są policzone i pewne' jest błędem, gdyż każda
operacja gospodarcza obarczona jest ryzykiem. Nie ma idealnego systemu
liczenia ryzyka kredytów. Każdy system niesie ze sobą pewien błąd.
Gdyby tak nie było - zapewne nie istniałoby pojęcie obligacji czy
weksli, gdyż papiery te byłyby tożsame z pieniądzem (po skorzystaniu z
tego 'cudownego' algorytmu liczenia ryzyka).

Proszę wybaczyć długą wypowiedź, ale chcę, aby nie było niedomówień i
niejasności.

adp