osa <o...@g...pl.ee> writes:

> Masz rację, grafologia to raczej tak 'na oko' i hobbystycznie bo
> podstawą jest poprawne pod względem formalnym pełnomocnictwo.
> Ewentualnie gdyby coś podpadło to PO wykonaniu czynności z 'użyciem'
> pełnomocnictwa można by podjąć kroki wyjaśniające czy aby na pewno
> wszystko było z nim ok.

Żadna grafologia na to nie pomaga, zresztą skaner i drukarka 300 DPI
(nie ma już takich? No to 600 DPI) załatwiają sprawę definitywnie.
Wydruku z atramentówki nie odróżnisz od podpisu bez przynajmniej jakiejś
spektrografii.

> Oczekuję respektowania prawa. Jeśli KC mówi wyraźnie kiedy jest
> wymagane pełnomocnictwo notarialne to tylko wtedy można takiego żądać.
> W każdym innym przypadku w mojej ocenie jest to niezgodne z prawem.

Nope, jest oczywiście odwrotnie.

> Spójrz na to też z drugiej strony: Mietek potrzebuje pilnie kasy na
> coś ważnego (np niech będzie dramatycznie: na leki) ale nie może się
> stawić osobiście... po kasę wysyła Zenka dając mu pełnomocnictwo, a Ty
> odmawiasz spełnienia woli Mietka. Czy Mietek będzie zadowolony?

To jego sprawa.

> Wersja
> dramatyczna: Mietkowi umiera dziecko bo nie dostało leków, a pazerny
> szpital/lekarz odmówił pomocy (było chyba reklamówce jednej partii ;))

Brak związku z pełnomocnictwem.

> Nie jestem prawnikiem (na szczęście ;) ) ale wydaje mi się, że jeśli
> Zenek na podstawie lewego pełnomocnictwa Mietka dostanie kasę od
> Ciebie to Ty jesteś kryty,

Ale co z kasą?

> a zwrotu kasy Mietek będzie dochodził od
> Zenka (sprawa cywilna),

Nie, on w ogóle nie będzie się tym interesował. Ty będziesz, bo nie
będziesz miał kasy (np. dla niego - więc może w ogóle sie tym
zainteresuje).

> a gratis Zenek będzie miał sprawę karną za
> podrobienie podpisu...

I to zamienisz na kasę?

> Może kiedyś i w tym kraju będzie normalnie, tzn. osoba z
> pełnomocnictwem nie będzie uważana za oszusta... tak jak to ma miejsce
> teraz. No ale to daleka droga przed nami...

Przecież to akurat jest normalne, a zresztą myślisz że za granicą to jak
jest? Pełnomocnictwo musi być uznane przez drugą stronę, a tak jest
jeśli
a) jest ono notarialne lub konsularne (też się sprawdza), lub
b) potwierdzone przez kogoś, komu ufamy (też oczywiście sprawdzamy), lub
c) sprawa nie jest istotna.

"C" często działa.

> A z ciekawostek: w jednym z US mądra pani urzędniczka zażądała od
> adwokata reprezentującego klienta pełnomocnictwa notarialnego.

Normalne.

> Oczywiście podstawy prawnej nie była w stanie podać (bo nie ma) i
> dopiero po awanturze z przełożonym przyjęła pełnomocnictwo zwykłe.

Jeśli klient wyprze się takiego pełnomocnika to nic mu nie zrobi. Akurat
urzędy skarbowe to instytucje podwyższonego ryzyka pod tym względem.
Z tym brakiem podstawy prawnej to przeczytałbym dokładniej.
--
Krzysztof Halasa