"Jarek Andrzejewski" <j...@d...com.pl> wrote in message
news:8fphr09aqugokga6rmrfvd2pmcor4ap6hb@4ax.com...

> tyle, że zyskują na tym ci, którzy dostają go pierwsi. Potem - skoro
> pieniądza przybyło skokowo, a dóbr nie - dobra "drożeją" i sytuacja
> wraca do początkowej równowagi podaży/popytu.

zaraz, zaraz - założenie jest takie, że dóbr właśnie przybywa i to z pewną
"górką" względem kredytu - stąd spadek cen masowo produkowanych wyrobów.
Problem zaczyna się wtedy, kiedy inwestycji dokonano, ale nic z niej nie
wyszło.

> gorzej to będzie jak nagle ci, którzy dali ten "x" poproszą o jego
> zwrot.

Wtedy właśnie ci obrzydliwi bogacze skaczą ze swoich drapaczy chmur :)

> tak! Gdyby nadal pieniądz papierowy byłby wymienialny na kruszec, to
> nie groziłaby skokowa zmiana jego wartości

Ale i nie groziłby nam zbyt szybki rozwój - z powodu braku kapitału na
inwestycje. Przecież przed XIX wiekiem mieliśmy właśnie stagnację
spowodowaną względnym brakiem kruszcu (a więc wysoką ceną kredytu), za czym
szły wysokie ceny dóbr konsumpcyjnych, co przy niskich zarobkach powodowało
powszechne ubóstwo.

> właśnie o to mi chodzi. Nie mogłoby tego robić dowolnie długo. Teraz
> nic mu nie broni.

I dlatego powinno się szukać jakiegoś mechanizmu ograniczającego,
działającego podobnie jak kruszec, ale bardziej elastycznego (i
wygodniejszego w użytku). Teoretycznie jest nim rozsądek banków centralnych,
ale z tym bywa różnie.

T.