Wojciech Bancer <p...@p...pl> writes:

> RFID to komunikacja jednokierunkowa, NFC - dwukierunkowa.

RFID to rodzina różnych technologii, z których rzeczywiście niektóre
zastosowania mogą używać tylko jednokierunkowej transmisji, ale jednak
większość z nich może transmitować dane dwukierunkowo. Nowoczesne RFID
opierają się ISO/IEC 14443, to są takie rzeczy jak np. MIFARE i FELICA.
NFC także opiera się na ISO/IEC 14443. Trudno oczekiwać, by np. czytnik
RFID pracujący na częstotliwości 125 kHz był kompatybilny z urządzeniami
RFID, NFC, czy innymi kartami bankowymi pracującymi @ 13,56 MHz.

Czytniki RFID kompatybilne z ISO/IEC 14443 typowo są w stanie
współpracować z kartami bankowymi. Generalnie różnice pomiędzy układami
np. MIFARE i NFC (np. Philips RC52x vs PN53x) polegają na tym, że te
pierwsze nie mogą być stroną "target" (kartami - a przynajmniej trudno
byłoby to oprogramować i chyba nikt tego nie zrobił) oraz że zawierają
one (sprzętowo) algorytm "crypto-1" (który jednak jest od dawna zbadany
i jest realizowany także programowo z układami NFC).

>> NFC różni się od RFID chyba tylko tym, że urządzenia mogą ustalić, kto
>> będzie pełnił rolę czytnika, a kto taga.
>
> I mogą to "wymieniać", czyli przeprowadzić transmisję dwukierunkową.

Ta "wymiana" nie jest potrzebna (ani w ogóle przydana) do dwukierunkowej
transmisji. Normalne czytniki, które nie mogą być "kartami", dokładnie
tak samo prowadzą dwukierunkową transmisję.

> Przede wszystkim karta jest pasywna (nie ma baterii), więc zasięg ma malutki.

Nie jest wcale taki mały, po podłączeniu oscyloskopu do anteny
_czytnika_ wyraźnie widać odpowiedź karty (gdy znajduje się ona
w odległości kilku cm od czytnika). Czułość tych układów oraz jakość ich
toru odbiorczego jest (domyślam się, że celowo) taka sobie i dlatego
zasięg działania jest tak mały.
O uzyskaniu dużego zasięgu (rzędu wielu metrów) możemy raczej zapomnieć
(w każdym razie ja sobie takiego nie wyobrażam, NFC/RFID działa raczej
jak rodzaj transformatora niż typowego radia), ale zasięg typu jednego
metra (z odpowiednią anteną i specjalnym czytnikiem) bardzo by mnie nie
zdziwił.
Stosunkowo niska częstotliwość (13,56 MHz) sprawia, że tu nie potrzeba
wielkiego doświadczenia ani żadnych np. elementów, których
elektronik-amator nie ma pod ręką. DSP można zrobić na pececie, albo na
telefonie z Androidem.
--
Krzysztof Hałasa