Dnia Sun, 01 Jul 2007 20:58:18 +0000, Olgierd napisał(a):

> Jeszcze jutro sprawdzę elektroniczne instrumenty, chociaż tam chyba nic
> nie ma (bo i ustawa jest o czymś innym).

No więc to idzie tak:

- Znaki pieniężne emitowane przez NBP są prawnymi środkami płatniczymi na
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 32 ustawy o NBP); do tego mam
ciekawe tezy z artykułu M. Olechowskiego, cytuję za Leksem "Przepis [art.
32 ustawy o NBP] potwierdza [...] zdolność [...] znaków [pieniężnych] do
umarzania zobowiązań pieniężnych, ale nie stwarza wyraźnej podstawy dla
ich przymusowego obiegu (obowiązku przyjmowania). Takiej wyraźnej
podstawy nie stwarzają również pozostałe przepisy ustawy o NBP ani
przepisy ustawy o denominacji złotego." ... "Treść [obecnej] normy [prawa
zwyczajowego] odpowiada poprzednio obowiązującej normie prawa
stanowionego [(art. 210 k.z.)] "zobowiązania pieniężne mogą być spłacone
bez ograniczenia wysokości każdym rodzajem znaków pieniężnych emitowanych
przez NBP"." ... "Wprowadzając [w art. 32 ustawy o NBP] formułę "prawnego
środka płatniczego" ustawodawca zawarł w niej dotychczasową treść
normatywną przepisów o świadczeniach pieniężnych i ustroju pieniężnym. W
tym także element obligatoryjnej mocy umarzania zobowiązań pieniężnych
(który poprzednio był zaznaczany oddzielnie od cechy "obiegowości" znaków
pieniężnych)." ("Normatywne podstawy przymusowego umarzania zobowiązań
pieniężnych", Państwo i Prawo, 2004/5/67

Dziś temu przepisowi k.z. odpowiada cytowany przeze mnie przepis kc,
aczkolwiek faktycznie nie ma aż takiej kategorycznej postaci.

- zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 prawa bankowego:

pieniądz elektroniczny - wartość pieniężną stanowiącą *elektroniczny
odpowiednik znaków pieniężnych*, która spełnia łącznie następujące
warunki:
a) jest przechowywana na elektronicznych nośnikach informacji,
b) jest wydawana do dyspozycji na podstawie umowy w zamian za środki
pieniężne o nominalnej wartości nie mniejszej niż ta wartość,
c) jest przyjmowana jako środek płatniczy przez przedsiębiorców innych
niż wydający ją do dyspozycji,
d) na żądanie jest wymieniana przez wydawcę na środki pieniężne,
e) jest wyrażona w jednostkach pieniężnych,

Tu mam tezę "Zapłatę kartą płatniczą należy traktować tak samo jak
zapłatę gotówką. Wynika to ze swoistego charakteru kart płatniczych,
które w toku swojego rozwoju nabrały cechy ścisłego ekwiwalentu pieniądza
w odróżnieniu od jego surogatów typu czeki, a nawet weksle." (D.
Frąckowiak, Uwagi o zapłacie kartą płatniczą i przejęciu długu, Przegląd
Prawa Handlowego, 2000/12/7)

oraz "Skoro znak pieniężny nie tyle zawiera, co raczej potwierdza i
dokumentuje istnienie prawa podmiotowego do dokonywania zapłat, to nic
nie stoi na przeszkodzie, aby taką funkcję potwierdzania i dokumentowania
spełniała nie tylko rzecz, ale także informacja cyfrowa. Tak więc również
elektroniczny znak pieniężny może być nośnikiem sumy pieniężnej." (W.
Srokosz, "Istota prawna pieniądza elektronicznego", Prawo Bankowe,
2002/12/67); aczkolwiek muszę przyznać, że niejaki A. Stosio ma pogląd
nieco odmienny ("Pieniądz elektroniczny nie jest pieniądzem w rozumieniu
prawa walutowego, a jedynie wartością pieniężną stanowiącą odpowiednik
znaków pieniężnych.", "Pieniądz elektroniczny - cywilnoprawna analiza
pojęcia, cz. II", PPH 2002/6/17).

No i już reszta jest nam wiadoma z przepisów ustawy o elektronicznym
instrumencie pieniężnym.

--
pozdrawiam serdecznie, Olgierd
http://www.money.pl/forum/
http://olgierd.bblog.pl
http://olgierd.wordpress.com