Wygodnie jest posiadać internetowy rachunek bankowy, a najwygodniejszą dla mnie
metodą zatwierdzania przelewów internetowych są hasła sms-owe.

W banku kilka miesięcy temu podałem (do haseł sms-owych i "do kontaktu") nr swojego
internetu mobilnego.

Hasła przychodzą na modem, a ja odczytuję treść hasła na monitorze komputera.

Jest to wygodne, bo gdy np. zlecam przelew w ekstremalnie niewygodnych warunkach
(laptop na kolanach, ja w autobusie) telefon komórkowy nie blokuje mi ręki którą
muszę przytrzymywać laptopa gdy druga ręka wpisuje cyferki.

W warunkach bardziej komfortowych (biuro) także taki sposób wpisywania haseł jest
wygodny (nie trzeba np. wychodzić z biura i iść do szafki po kurtkę aby z jej
kieszeni wyjąć komórkę).

Cieszę się, że bankowi podałem swój nr komórkowo-internetowy jako nr do kontaktu.
Dzięki temu unikam "superwspaniałych ofert" telefonicznych w najmniej odpowiedniej
chwili. Bankowcy dzwonią sobie na modem, modem nie odpowiada albo jest ciągle zajęty
(np. łączeniem mnie z internetem).

BTW: bankowi stallkingowcy są tak bezczelni, że sam zakaz marketingowego
przetwarzania danych nie zawsze pomaga.

Kiedyś (gdy jeszcze w banku funkcjonował "normalny" nr komórkowy) jakiś palant
zadzwonił do mnie i spytał czy ustanowiłem taki zakaz i czy nie mam ochoty go
zmienić, "bo gdybym zmienił, to mogliby mi przedstawić super ofertę, a tak niestety
na razie nie może, a ja nie wiem co tracę, blablabla...".

Myślałem że rozszarpię drania.

Ale teraz mam już spokój, niech sobie bankowi naciągacze "dzwonią na modem" :)

sposób na zbywanie natrętów tak mi się spodobał, że mam nawet żelazny zapas kilku
wizytówek z wpisanym numerem komórkowo-internetowym. Jak jakiś natręt koniecznie
żąda, dostaje prawdziwy ale bezużyteczny nr komórki. A ja łączę dwie korzyści: unikam
natręta a jednocześnie (na podstawie sms-ów że nr xxxyyyzzz probował się do mnie
dodzwonić) wiem, czy konkretna osoba ma ochotę mnie nachodzić.

podawanie "prawdziwego choć bezużytecznego" nr komórki ma także tę zaletę, że jest
lepsze niż podawanie nr całkowicie zmyślonego.

na okoliczność gdybym kiedyś popadł w kłopoty finansowe, może np. uchronić mnie przed
złośliwą lub negatywną interpretacją mojego postępowania (celowo nie płaci, celowo
unika kontaktu, czort wie, może to wyłudzacz?) - zawsze mogę przeprosić i wyjaśnić że
nr należy do mnie, a jego podanie było "tylko" brakiem rozsądku, a nie np. próbą
wprowadzenia wierzyciela w błąd...

nr komórkowo-internetowy warto także podawać instytucjom tak kłopotliwym jak np.
organy podatkowe. Widzimy że konkretny nr dzwonił sprawdzamy "o, wydział VAT
miejscowego urzedu skarbowego" dzwonimy w dogodnym momencie i pytamy czego pragną.
Napewno jest to mniej kłopotliwe niż odbieranie telefonu w obecności kontrahenta i
tłumaczenie się dlaczego popełniliśmy błąd na deklaracji podatkowej.