Mozna napisac tysiace slow na temat ekonomicznych podstaw obecnego krachu
oraz na tysiace powodow wyjasniac jego powody.
Ale ten krach ma u swojego zrodla jeszcze inna podstawe, duzo glebsza i
bardziej zasadnicza od podstaw ekonomicznych.
Chodzi bowiem o zmiane mentalnosci przecietnego czlowieka XXI wieku.
Jesli przesledzi sie historie minionego tysiaclecia, widac wyraznie, ze
postep i przelom zaczely sie w XVI i XVII w., wraz z rozwojem nauk
analitycznych. Dzieki temu powstaly pozniej nowoczesne technologie i ogromny
postep w wieku XVIII i XIX, a najwiekszy, gigantyczny rozwoj techniki
nastapil w wieku XX, najbardziej w drugiej polowie ubieglego wieku, a
najjaskrawiej w ostatnich dwoch dekadach (powstaly mikroprocesory,
komputery, internet).
Im bardziej sie zblizal koniec tysiaclecia, tym bardziej ludzie sie
spieszyli ze wszystkim, jakby po 2000 roku swiat mial juz nie istniec.
"Podswiadomie" obawiano sie konca swiata, nawet jesli glosno o tym nie
mowiono (za wyjatkiem niektorych sekt).
Pod koniec XX wieku ludzie wpadli w amok "posiadania" coraz to nowszych
technologicznie rzeczy i wszelakich gadzetow.
Nalezalo sie spodziewac, ze z nastaniem XXI wieku, z nastaniem nowego
tysiaclecia, w podswiadomosci zbiorowej calych spoleczenstw nastapi
"odreagowanie" i uspokojenie, a moze nawet ZASTOJ jaki panowal w wieku XI,
na poczatku poprzedniego tysiaclecia.
I to wlasnie nastapilo. Ludzie stali sie bardziej otwarci na potrzeby
wyzszego rzedu, potrzeby duchowe. Coraz wiecej ludzi mowi: " a po co sie
uganiac za tymi blyskotkami swiata materialnego" skoro to wszystko i tak
szczescia nie przynosi. Niektorzy wrecz ulegli fascynancji filozofii
Wschodu, ktora uczy "nieprzywazywania sie do dobr doczesnych".
Niektore religie zaczely smielej glosic podobne poglady. Nawet arcybiskup
kosciola anglikanskiego ostrzegl w swoim slowie odczytanym we wszystkich
kosciolach Anglii, ze "zlem jest zapozyczanie sie i branie kredytow" - co
jeszce bardziej wyhamowalo popyt konsumpcyjny ludnosci.
Mysle ze na calym swiecie nastepuje teraz zjawisko WYHAMOWANIA rozwoju.
Ekspres naszego zycia rozpedzony do ogromnej szybkosci, zaczyna hamowac.
Mamy teraz wiek XXI, rok 2009, do konca tysiaclecia barkuje 991 lat, wiec
ludzie mowia: SPOKO, za czym tak gonic? Po co tyle kupowac? Poprzestanmy na
tym, co mamy....
Efekty takiej antykonsumpcyjnej postawy odbijaja sie na ekonomii calego
swiata.
I nie ma co sie doszukiwac tutaj przyczyn wylacznie ekonomicznych,
pazernosci bankierow, gdyz przyczyna jest duzo glebsza, bardziej
psychologiczna.
Nastepuje wyhamowanie rozwoju, ktore bedzie trwalo cale STULECIA i dopiero
gdzie po roku 2500, po polowie tysiaclecia, nastapi jakies male przebudzenie
i przyspieszony rozwoj gdzies w XXIX i XXX wieku. My tych czasow juz nie
dozyjemy, bo przyszlo nam zyc w czasie hamowania i jeszce kilka pokolen
bedzie zyc w tej wlasnie fazie wyhamowywania rozwoju, spadku produkcji,
zastoju.

Pester