z <...@...pl> writes:

> Tyle że w naszym zakichanym ustroju bank jest nazywany instytucją
> zaufania publicznego,

BS, tak nie było nawet w czasach PRL. Albo może ludzie właśnie wtedy
nauczyli się, że tak absolutnie nie jest? Bank jest takim samym
kontrahentem (a więc potencjalnym "przeciwnikiem") jak każdy inny.

> Wniosek: Darować sobie nadzory i traktować banksterów jak normalne
> firmy a za zaoszczędzone fundusze wzmocnić organy ścigania żeby każdy
> bankowy drobny "cfaniaczek" 3 razy się zastanowił jak będzie chciał
> kogoś doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

No ale w najgorszym przypadku kredyty w CHF to nie było zawsze
niekorzystne rozporządzanie mieniem. Tak jak napisałem, pierwotnie to
były najlepsza (i często jedyna) możliwość wzięcia kredytu, i po
zakończeniu spłaty można to już stwierdzić z całą pewnością.

> Genialne w swojej prostocie. Ale NIE. My tu mamy opiekuńcze państwo i
> będziemy chronić obywatela przed jego głupotą a w rzeczywistości nasi
> ludzie będą łoić otumaniony, zindoktrynowany ciemny lud że żyje w
> kapitalizmie.

Kredyty CHF mają się nijak do opiekuńczego (lub nie) państwa.
Podobnie gwarancje dla banków mają się do tego nijak, to jest zwykły
kontrakt (tyle tylko że nierówny, tzn. państwo może go względnie łatwo
zerwać bez konsekwencji).
--
Krzysztof Hałasa