On 05/31/2016 09:00 PM, Budzik wrote:

>> Ludzka pamięć jest krótka, a chciwość nieskończona.
>>
>> Chwilę przed boomem na kredyty w CHF wszystkie media mówiły o
>> toksycznych opcjach walutowych dla firm.
>>
> Cały czas pada tutaj argumentacja ze banki nei wiedziały.
> Rozumiem, ze Ty sugerujesz, ze co prawda banki mogły nie wiedziec, ale
> Kowalski powinien wiedziec, rozumiec, polaczyc kropki etc.
> Magia...

Myślę, że ta niewiedza była dość niesymetryczna:

- banki wiedziały, że CHF notuje swoje historyczne minima (1 CHF = 2
zł), i że pewnie za jakiś czas odbije, do 2.2 zł, może 2.50 zł, pewnie
za 10 lat do 3 zł

- sądząc po wypowiedziach grupowiczów - niektórzy "Kowalscy" też
potrafili połączyć kropki i mieli świadomość, że kurs może być
nieprzewidywalny, czy po prostu potrafili wejść na dowolną stronę z
kursami walut i zobaczyć, jak zachowuje się kurs w okresie 10 lat - i z
tego powodu nie zdecydowali się na kredyt w CHF; choć mam świadomość, że
takich było pewnie niewielu (ilu naprawdę - trzeba by porównać, ilu
ludzi wzięło kredyt w CHF w stosunku do kredytów PLN w każdym roku; nie
wiem, gdzie znaleźć takie dane)

I myślę, że obie strony (i banki, i "Kowalski"), nie wiedziały, że
nastąpi to w tak gwałtownym stopniu.


W dalszym ciągu nigdzie nie udało mi się znaleźć informacji, jaki jest
rozkład osób ludzi z kredytami w CHF w zależności od kursu (czyli ile
osób wzięło ten kredyt przy CHF za 2.1 zł, ile przy CHF za 2.2 zł, 3 zł
itd.).


>> Jak jeden z współmałżonków straci pracę (przez co dochód rodziny
>> spadnie o 30%, i żeby spłacić kredyt na 120% wartości domu będzie dość
>> słabo) - to też wina banku, że nie straszył?
>>
> Od straty pracy banki proponowały ubezpeiczenie.

I co to ubezpieczenie daje, poza dodatkowym zyskiem dla banku?

Współmałżonek straci pracę i bah! Ubezpieczenie działa i kredyt z na
drugi dzień w całości spłacony?

Tak więc moje pytanie dalej pozostaje zasadne - czy jak jeden ze
współmałżonków straci pracę, to wina banku, że nie straszył?


Tomasz Chmielewski
http://www.ptraveler.com