"george" <g...@v...pl> writes:

> krótka scenka, stoisz w hipermarkecie, za toba łysy, potwierdzasz i
> wychodzisz, potem dostajesz w łeb, łysy idzie i wypłaca a bank mówi że ma
> cie w dupie bo potwierdziłeś swoją tożsamość pinem. koniec opowiesci.

A czym zasadniczym to sie rozni od podpisu? Poza ew. zdaniem banku, ale
rozumiem, ze przy tym scenariuszu to ma niewielkie znaczenie?

> W przypadku pinu Bank przenosi całe ryzyko "nieautoryzowanych" transakcji na
> klienta.

Ustawa mu na to nie pozwala, takie rzeczy ocenia sąd. BTW: nie wiem skad
przekonanie o braku ryzyka klienta w przypadku transakcji "na podpis".

PINy sa problemem w przypadku kart, ktore moze (w calosci) skopiowac.
W przypadku kart procesorowych dodatkowe bezpieczenstwo (w przypadku
zgubienia/kradziezy/itp. karty) jest zdecydownaie wieksze niz dodatkowy
problem z udowodnieniem bankowi ze sie nie jest wielbladem. W skrocie,
jesli do fraudu nie dojdzie, nie ma znaczenia kto mialby za niego
placic.
--
Krzysztof Halasa