>W postach powyżej. Widzisz IMHO pewne sprawy to tylko kwestia pewnej umowy
>społecznej. Umowa społeczna ma zaś to do siebie, że nie jest faktem a
>jedynie pewnym założeniem. Im więcej mam lat, tym bardziej uświadamiam
>sobie, że wiele umów społecznych tak naprawdę służy niewielkiej grupie
>społecznej. Mimo tylu różnych zawodów, jakie doświadczyłam i choć przychodzi
>mi to z trudem, nadal jednak staram się jakoś tam wierzyć w człowieka i
>drażni mnie, rani i niepokoi (wykreślić to, co wydaje Ci się patetyczne) gdy
>ten człowiek tak łatwo daje z siebie robić pajaca. Uważam także, że miłość
>do gadżetów rujnuje wielu osobom umiejętność analitycznego przyglądania się
>produktom, jakie są im oferowane. IMHO warto jest powalczyć z własnym
>pierwotnym entuzjazmem aby zauważyć, że na rynku istnieje wiele "placówek
>zaufania publicznego" i każda z nich popełnia błędy.

Bledy nalezy pietnowac i to tez robia klienci mbanku.
Poza tym w powszechnym rozumieniu istnieje tylko kilka instytucji zaufania
publicznego, ale widac Twoje odbiega od powszechnie przyjetego.

>Swoją drogą temat ten wart jest jeśli nie poważnej pracy to choćby
>rozprawki: "Jak sprawić, aby odbiorca produktu stał się jego żywą reklamą".
>Co innego jest bowiem pochwalić produkt, ucieszyć się, że jest na rynku a co
>innego stać się jego wyznawcą - zaślepionym bezgraniczną miłością. Ciągle ta
>psychologia społeczna = psychologia tłumu ;)

To jest tylko Twoja interpretacja, a nie rzeczywistosc. Kto byl "zaslepiony
bezgraniczna miloscia"? Czy nie uwazasz, ze osoba zaslepiona bezgraniczna
miloscia nie narzekalaby na wprowadzenie oplat? No bo skoro zaslepiona, to by
jej to zupelnie nie przeszkadzalo, nieprawdaz? Sama widzisz, ze Twoja
interpretacja jest bledna.
Proponuje EOT.