W dniu 2016-06-15 o 07:44, Wojciech Bancer pisze:

> Ale czemu Ty skaczesz od "hurra optymizmu" do "hurra dramatu"?
> Po prostu nie przewidywano (nigdzie) takich gwałtownych zmian
> kursu i wierzono w większą korelację gospodarczą.

Byłem na typowej rozmowie w Open Finance i jeszcze w tym drugim, chyba
już nieistniejącym doradztwie. W obu rozmowach zachęcano mnie
zdecydowanie do brania we franku. Jednak nie mogę powiedzieć, że doradca
nie informował mnie o ryzyku kursowym. Informował. Nawet robił
symulację, co będzie gdy frank wzrośnie do 4,5 zł, porównał z kredytem w
złotych i wyszło mu, że jak wzrośnie, to spadnie i na przestrzeni 30 lat
spłaty kredytu i tak we franku będzie taniej. Kredytu we franku wtedy
nie wziąłem. Wziąłem później w złotym. Przez cały czas kosztuje mnie to
więcej niż gdybym brał we franku i na koniec trzydziestoletniego okresu
pewnie będę kilkadziesiąt tysięcy zł w plecy w porównaniu do tego,
gdybym posłuchał wtedy doradcy. Ale jakoś nikt się nad zlotowiczami nie
pochyla. Nikt też się nie pochyla na tymi, którzy chcieli kupić
mieszkanie, ale nie zdecydowali się na wzięcie kredytu ani we franku,
ani w złotym, bo rozsądnie uznali, że ceny mieszkań są za wysokie, a
przez 30 lat wiele może się wydarzyć. I do tej pory mieszkają u mamusi.
Moim zdaniem to frankowicze swoim nierozsądnym nabieramiem kredytów
napompowali ceny mieszkań. Przez to zamknęli drogę do normalnego życia
wielu rozsądnym ludziom, a teraz domagają się, żeby udzielić im pomocy.