On 16 Lis, 13:21, Jarek Andrzejewski <p...@g...com> wrote:
> On 16 Lis, 12:56, krzysztofsf <k...@w...pl> wrote:
>
> > On 16 Lis, 12:40, Jarek Andrzejewski <p...@g...com> wrote:
> > nie?
>
> > > BTW: zapytałem o to adwokata i stwierdził, że nie ma przeciwwskazań co
> > > do samego nagrywania, ale mogą być co do rozpowszechniania nagrania.
> > > Jeśli więc klient nagrywa i ma zamiar użyć nagrania np. w sprawie
> > > sądowej, to nie ma przeszkód.
>
> > Sadze, ze w przypadku protestow ze strony banku klient (czy jego
> > adwokat) ma prawo zarzadac przekazania przez bank w to miejsce
> > nagrania dokonanego przez ich system.
> > Jesli w banku nagrania brak, lub jest niewyrazne lub niekompletne - to
> > wtedy gorzej , ale chyba sedzia powiniemn dopuscic nagranie jako dowod?
>
> Oczywiście, że nagranie może być dowodem. I na pewno nie tylko
> nagranie będące w posiadaniu banku (bo niby dlaczego miałoby być
> "lepsze" od nagrania klienta?).
> W tym wątku ktoś już napisał, że zapytał czy bank udostępni mu
> nagranie na jego żądanie i konsultant odpowiedział odmownie. W tej
> sytuacji nagrywanie rozmów z bankiem przez klienta wydaje się całkiem
> uzasadnione.
>

Odnosnie nagran dzwiekowych (ogolnie jako dowodu), to kiedys byly
watpliwosci na temat udowodnienia oryginalnosci, potwierdzenia, ze te
wlasnie osoby ze soba rozmawialy, oraz "nagralismy po prostu taka
scenke dla zabawy, szkoda, ze nie ma obrazu jak sie dobrze bawilismy
nagrywajac".
Moze podejscie sie zmienilo, gdy sie upowszechnil ten rodzaj dowodu?