skippy wrote:

> Tylko nieliczni poswięcaja własne dobro na rzecz idealistycznej pracy dla
> innych.

Nigdy nie mam takich oczekiwań. Takie postawy uważam za chorobowe. Rozumiem
to, ze każdy wstaje rano i pracuje by nakarmić siebie, swoją rodzinę i
zarobić coś więcej na zaś, na gorsze dni. Wszyscy znani mi ludzie tak robią,
tak też zostałem wychowany i jest to zgodne z moim instynktem
samozachowawczym. Problem polega na tym by tak ustawić system współpracy
między ludźmi by to naturalne zachowanie jednostki wspierało społeczność, w
której żyje. Trzeba unikać takich uregulowań gdzie jednostka widzi zysk w
okradaniu grupy, w której żyje. Innymi słowy powinna być ewidentna korzyść w
płaceniu podatków, a dotkliwa strata w unikaniu płacenia. I nie kara, tylko
strata. Nie strach tylko strata ekonomiczna. Ludzie robią tylko to co im się
opłaca. A co się opłaca każdy określa sam. Tak jest i już. System oparty na
altruizmie zawalił się ekonomicznie.