Twierdzisz, że oprocentowanie efektywne=rzeczywiste. Ja twierdzę, że
efektywne<>rzeczywistego.
Po raz kolejny weźmy przykład:
Pożyczamy 1200 zł. Roczne oprocentowanie nominalne=10%.
Rozważmy 3 warianty spłaty.
1 - spłata w 12 ratach miesięcznych (równe raty kapitałowe)
dostajemy sumę odsetek = 64,85 zł
stopa rzeczywista = 10,47%
stopa efektywna (ze wzoru) = 10,47%
2 - spłata w 6 ratach co dwa miesiące
dostajemy sumę odsetek = 69,81 zł
stopa rzeczywista = 10,43%
stopa efektywna (ze wzoru) = 10,43%
3 - jednorazowa spłata po roku
dostajemy sumę odsetek = 120 zł
stopa rzeczywista = 10,00%
stopa efektywna (ze wzoru) = 10,00%

Na razie pomijam "dziwne" zjawisko, że im wyższa stopa rzeczywista, tym
fizycznie tańszy jest kredyt.

Póki co wydaje się, że miałeś rację, jednak teraz dołożymy komplikator, w
postaci prowizji potrącanej z kwoty kredytu w wysokości 200 zł. I co
dostaniemy? Otóż:
1. stopa rzeczywista = 57,97%
stopa efektywna (ze wzoru) = 10,47%
2. stopa rzeczywista = 53,56%
stopa efektywna (ze wzoru) = 10,43%
3. stopa rzeczywista = 32,00%
stopa efektywna (ze wzoru) = 10,00%

Teraz wychodzi na to, że nie miałeś racji.

Do tego wszystkiego dochodzi to "dziwne" zjawisko, że im wyższa stopa
rzeczywista, tym mniej fizycznie zapłacimy.
Banki stosowały pojęcie stopy efektywnej, przez którą należało rozumieć
stosunek kosztu kredytu do pożyczonej kwoty. W moim przykładzie (tym bez
prowizji) byłoby to odpowiednio 5,40%, 5,82% i 10%. Teraz nie ma
wątpliwości, który wariant jest tańszy. Przy wariancie z prowizją mamy
6,48%, 6,98% i 12%.
Niestety banki przy stopie efektywnej nie uwzględniały prowizji i opłat,
więc nadal trudno było porównywać oferty. Tu z pomocą przyszedł ustawodawca
i wprowadził pojęcie stopy rzeczywistej, która w zamyśle (dzięki
uwzględnieniu kosztów) miała właśnie umożliwić porównywanie ofert różnych
banków. Niestety to się nie udało.

Tomek

PS.
Dlaczego nie chcesz powiedzieć, w którym banku pracuje ten Twój kolega?