W dniu sobota, 10 marca 2012, 11:31:11 UTC+1 użytkownik Robert Tomasik napisał:
> [...]
> Nie wiem z jakiego powodu tak długo trwa wypłata tego odszkodowania, a
> artykuł na to podstawowe pytanie nie odpowiada. Dziennikarz pytał
> ubezpieczonego, pytał ofiarę, porozmawiał z osobami postronnymi, a nikt nie
> wpadł na pomysł zapytania ubezpieczyciela o powody zwłoki - przynajmniej
> brak śladu w artykule takiego pytania. Bo może jakieś są i z czegoś to
> wynika.

To, że bank jest ubezpieczony, to wcale nie znaczy, że odszkodowanie
zadowala poszkodowaną. I w tym momencie poszkodowana dochodzi swych
roszczeń bezpośrednio do banku.
Inną sprawą jest orzecznictwo i określenie ubytku na zdrowiu.
Znam przypadek, gdzie ubezpieczona po udarze mózgu miała określony 28% ubytek na
zdrowiu. Ale pracowała jako księgowa i jako księgowa płaciła to
ubezpieczenie. I aż do wieku emerytalnego (15 lat) nie podjęła żadnej
pracy, bo jej "głowa" na to nie pozwoliła. I choć zapowiadała dalsze roszczenia,
to nie była w stanie ich skierować na drogę sądową.
Podejrzewam, że ubezpieczyciele cynicznie wykorzystują taki stan poszkodowanych.

> Dziwne jest dla mnie, czemu ubezpieczyciel zamiast zarządać od
> ubezpieczonej jakiegoś tam zaświadczenia o absensji na uczelni - skoro jak
> sądzę uznał tę informacje za pomocne w dochodzeniu odszkodowania -
> kombinował z detektywem wysyłającym pismo. A to, ze detektyw chodził i
> pytał, to w sumie jego praca. Myślę, że podejrzewają, że ofiara odniosła
> mniejsze szkody, niż wykazuje. Jeśli nie próbuje oszukać ubezpieczyciela,
> to dramatyczny ton tego artykułu o zastraszaniu jest cokolwiek dziwny.
> [...]

Aby szybko przywrócić poszkodowaną do zdrowia (nie zapominajmy, że to
studentka, która była sparaliżowana), konieczna była szybka i intensywna
rehabilitacja. IMHO na to poszły środki własne, bo na NFZ nie ma co liczyć.
I trudno jest zgromadzić pokwitowania na owe koszty.
Owszem, detektyw mógł sobie chodzić, ale 2 lata wcześniej. Teraz nietrudno
jest uzyskać jakąś niezgodność faktów (ach, ta ułomna pamięć ludzka) i
zarzucić poszkodowanej mówienie nieprawdy.
Poza tym, zarówno ubezpieczyciel, jak i bank, chcą uniknąć precedensu,
który otworzyłby drogę podobnym sprawom.
Zdaje mi się, że nasze orzecznictwo sądowe nie rekompensuje bólu, którego
doznają poszkodowani. A szkoda.

--
Pozdrawiam :)
JM
http://www.bykom-stop.avx.pl/index.html
Bezpieczny wolontariat (Nobel?): http://zwijaj.pl/