Dawid Rutkowski <d...@w...pl> writes:

> W cywilizowanych, a nie "ztechnicyzowanych" (czyli czynności mózgu
> zastępuje procesor) krajach wystarczy pokazać KK, spiszą sobie numer i
> gotowe.

I tak jest konkretnie gdzie?
Obawiam się, że dokładnie nigdzie. I, pomijając może jakieś drobne za
pizzę przez telefon, nigdy tak nie było (w wersji minimum odbijali
kartę). Bez związku z różnicą KK / KD, dokładnie tak samo było z każdą
kartą.

> W PL masz problem, nawet jak masz kartę wypukłą, z hologramem
> czy nawet platynową - jak nie działa terminal to koniec.

To zależy od sprzedawcy, ale faktem jest, że nie mają już żelazek.
Nie działa terminal, to trzeba użyć innego. Proste.

> Anty-różnicę - że w PL nie ma różnicy między KK a KD i nawet szkoda
> ponosić te nieco wyższe koszty produkcji kart wypukłych.

Mieszasz wypukłość karty z kredytowością. Jest różnica między KK i KD,
i jest to rodzaj rachunku karty (czyimi pieniędzmi płacisz). Podstawowa
różnica, pozostałe są mniej istotne.
Wyższe koszty produkcji? Wątpię.

> A mimo to debetówki w PL od jakiegoś czasu opuszczają strefę
> "electron" i stają się podobne do KK - np. mBąkowa visa debetowa
> wygląda identycznie - poza tym oczywiście, że na jednej jest pasiak, a
> na drugiej pasiasty delfin - jak visa kredytowa. MC różni przynajmniej
> napis "debit".
> Po co to robią, skoro w Polsce do niczego się to nie przydaje?

W tej chwili w praktyce nie ma rozróżnienia na elektrony i karty
wypukłe, ze względu na powszechne wycofanie żelazek, i powszechne
wymaganie elektronicznej autoryzacji. Większe znaczenie może tu mieć
autoryzacja przez procesor karty. Tak czy owak, bez związku z różnicą KK
/ KD.

> Rachunek bieżący nie musi być rachunkiem czysto depozytowym, może mieć
> kredyt odnawialny, więc jego saldo może być albo "debit" albo
> "credit".

Owszem. Kwestia typowego użycia karty. Znakomita większość rachunków
debit nie ma żadnych limitów kredytowych, znakomita większość rachunków
KK nigdy nie miała salda dodatniego.

> Teraz to się już wszystko pozacierało - a już szczególnie w PL - i
> raczej nie tyle należy dzielić karty na KK i KD wg typu rachunku, a
> raczej na karty organizacji międzynarodowych oraz organizacji
> lokalnych.

Karty można dzielić w różny sposób, chociaż główna sprawa to
kredytowość.

> Bo na początku jak ktoś miał kartę visa czy mc to wiadomo, że wiązało
> się to z udzieleniem kredytu - i była to pewnego rodzaju legitymacja
> wiarygodności finansowej.

Nieprawda, nie wiem o jakim dokładnie początku myślisz, ale zarówno
w Polsce jak i na zachodzie istniały karty VISA i MC debit, poza tym
były także karty charge, które zasadniczo nie były uznawane za kredytowe
(natomiast raczej wymagały posiadania regularnych wpływów).

> I gdy nie było terminali to można było
> spisać numer i mieć nadzieję, że nie będzie się miało problemu - choć
> w bardziej burackich miejscach potrafili sprawdzać kartę przez telefon
> i się czekało...

Nadzieję... Karty w miarę możliwości były weryfikowane - były papierowe
stop listy, były autoryzacje telefoniczne itd.

> Ale ten przywilej, ew. wiążące się z nim fraudy oraz inne ciekawostki
> "lepszych" kart (jak chargeback) kosztują - i to niby koszty
> akceptantów, ale wiadomo, że przejdą na klienta końcowego.

Chargeback to nie była żadna "ciekawostka lepszych kart", tylko jeden
z mechanizmów rozliczeń w organizacjach.

> Zaś gdy zaczęły się upowszechniać terminale, w rozsądnych krajach
> pojawiły się lokalne organizacje umożliwiające wyłącznie płatności
> online - ale za to dużo tańsze dla akceptanta. Niemiecki EC
> (electronic cash - nie mylić z eurocard), francuski card bleue (już
> nie ma, zjadła go visa), brytyjski laser, kanadyjski interac, oraz
> kilka systemów USAńskich - to przykłady. I to są prawdziwe debetówki.

A różnią się od tych "nieprawdziwy" VISA/MC dokładnie czym?

> Visa i MC również poczuły, że na online mogą zarobić, stąd powstanie
> visa electron (mBąk kiedyś miał nawet kartę kredytową tego typu !) i

No to co. Widocznie była to karta dla "ryzykownych" klientów.

> maestro. Ale tam, gdzie był system lokalny, to się nie przyjęło - a
> przyjęło się tylko w zacofanych krajach typu PL (epizodowy polcard
> został zjedzony). Rezultat - wyższe koszty dla
> akceptantów->konsumentów.

Polcard to była akurat karta offline. Elektrony (w tym polcard bis) to
była potrzeba chwili, obecnie wszystkie karty są praktycznie
elektronami, i nie ma z tym problemu dzięki dużo lepszej niż kiedyś
łączności. Efektem są raczej niższe koszty, nie wyższe, przy czym należy
zauważyć, że to nie koniec drogi.

> No nie, tak to nie jest. Ale wszyscy mają karty visa czy mc, które są
> nie tylko do bankomatu, ale i do płacenia w terminalach - a bardzo
> często również CNP, zaś większość używa ich jedynie do bankomatu.

No to co. Dodatkowa funkcjonalność praktycznie nie kosztuje.
Kiedyś to wyglądało inaczej, ale technika nieco poszła do przodu.

> A
> muszą mieć "lepszą" kartę, choć jej wcale nie potrzebują, bo
> "gorszych" - poza wbk - nie ma.

Nie widzę tu problemu. Jakby do droższe było, czy coś takiego...

> Tak że z bankomatu wypłacają jednak "debetówkami", ale dalej są to
> visa i mc - i duopol ma z tego prowizję.

Zła VISA MC :-)
Ale wiesz, może dzięki temu jest taniej? Hurt itd.

> Zaś liczby wyglądają tak - wg raportu NBP za Q1 2017:
> - niby 855mln (z tego 551mln pikaczowych - super :) transakcji
> bezgotówkowych i "tylko" 172mln gotówkowych,
> - ale suma bezgotówkowych 57,3mld (w tym 24,5mld pikaczowych -
> ciekawe, że ludzie większe sumy płacą czipami, to jakiś przesąd?), a
> gotówkowych 86,8mld.

Źli ludzie :-)

> Powiedzmy, że połowa tej sumy wypłacanej z bankomatów wydawana jest w
> miejscach, gdzie nie można płacić kartami - ale pewnie też połowa
> wydawana jest w miejscach z terminalami - także karta do płacenia jest
> używana jak bankomatowa.

Co w tym złego.
--
Krzysztof Hałasa