m...@g...com wrote:
[ciach]

Nie chcę Cię martwić, ale X lat temu miałem podobną sytuację
i straciłem sporo kasy. Było to na długo przed "ustawą 150 EUR",
więc decydował wyłącznie regulamin banku (Pekao S.A.) Teraz może
być łatwiej, ale niekoniecznie. Najlepsze było to, że regulamin
wymagał zgodności podpisu na kwitku z wzorem *na karcie*. A że
karty brak, bo skradziona, to... nie da się zweryfikować...
Sprytne zagranie.

Bank cofnął jedynie transakcje dokonane po zastrzeżeniu. Resztę
musiałem spłacić.

Sytuacja dość podobna - złodziej wyjął z portfela jedną kartę
spośród kilku. Spryciarz - gdyby rąbnął po prostu portfel,
zorientowałbym się dużo szybciej. A tak - odkryłem kradzież
dopiero po południu, gdy chciałem za coś zapłacić...

Portfel był w wewnętrznej kieszeni kurtki wiszącej na wieszaku
w pokoju na uczelni. Pokój nie zawsze był zamknięty, bo "lokatorów"
było dwóch, a często trzeba było latać do serwerowni czy gdzie indziej,
więc jak jeden wychodził gdzieś na krótko, a drugiego nie było,
to się pokoju nie zamykało - klucz był jeden. Zresztą mniej więcej
w tym czasie (już nie pamiętam - przedtem czy potem) ktoś buchnął
dziekanowi portfel z gabinetu. Profesor wyszedł nalać sobie wody
do czajnika, wrócił - portfela nie ma...

Po tym fakcie dorobiliśmy sobie "lewe" klucze i głównie
ich używaliśmy, a oryginał leżał przez większość czasu
w sekretariacie. Dyrekcja zaś szarpnęła się na dodatkowe
drzwi oddzielające nasz odcinek korytarza.

Złodzieje porobili moją kartą trochę zakupów w pasażu handlowym
hipermarketu. Lista obejmowała m.in. perfumerię, sklep fotograficzny,
z ciuchami itp. Policji udało się jedynie uzyskać wątpliwy rysopis
"zakupowiczów" - jakieś szczyle z pofarbowanymi na niebiesko włosami.

Wniosek: bądź czujny, złodziej obserwuje!

Drugi wniosek: już wtedy podpisu nikt nie sprawdzał, a teraz jest
z tym jeszcze gorzej, ale to temat na osobny wątek (pisałem o tym
tu: fun4el$6q7$...@p...pl i tu: fups6a$qtv$...@p...pl


--
Piotr Auksztulewicz i...@n...net