"Tomasz Waszczynski" <w...@w...org> writes:

> Powiem Ci, z praktyki, że jednak nie jest to aż takie skomplikowane. Sądy
> nie podchodzą do obowiązku doręczania aż tak rygorystycznie jak by się mogło
> wydawać. Wielokrotnie wystarczy wykazać, że _wysłało_ się list poleconym i
> sąd to uznaje (o ile się adresy zgadzają). A jeśli się nie zgadzają, to
> wystarczy dowieść, że adres, na który wysłano korespondencję jest adresem
> podanym przez drugą stronę, która go nie zmieniła (tzn. nie podała nowego).

A nawet ze jest wpisany w dzienniku jako wyslany listem zwyklym, wiem.
Jesli druga strona nie potrafi sie bronic (nie ma sensownego prawnika
itd) to tak jest.

> Czasem się oczywiście zdarza odwrotnie, tzn. mimo list wysłany poleconym na
> stały adres zamieszkania nie jest uznawany za skutecznie doręczony, bo
> strona podniosła, że nie dostała, a nadawca nie ma potwierdzenia odbioru. I
> jest klops :-/

Nadawca powinien byc w stanie uzyskac z poczty odpowiednie potwierdzenie
(nie ZPO, ale w sensie reklamacji).

Ale to wciaz wiele nie daje, bo np. list mogl odebrac ktos inny, i strona
moze udowodnic, ze np. przebywala w tym czasie gdzies tam - i juz nici
ze skutecznego doreczenia.

Tak czy owak nie mozna uznawac wyslanego listu (obojetnie jaka metoda)
za skutecznie doreczony - taki to on jest dopiero wtedy, gdy da sie to
niepodwazalnie udowodnic.
--
Krzysztof Halasa, B*FH