On 2015-09-12, Budzik <b...@p...o.n.e.t.pl.nie.spam.oj> wrote:
> Użytkownik J.F. j...@p...onet.pl ...
>
>>>> Na dzisiejsze problemy sklada sie i skok z 2 na 3 zl w latach
>>>> 2008/9,
>>>> i pozniejszy wzrost do poziomu rzedu 3.50 w 2011-14, i skok w
>>>> styczniu
>>>> 2015 do obecnego ok 4 zl.
>>>> Glowne zrodlo to jednak lata 2008-9.
>>>> Dla tych, co kredyt brali w 2008 przy kursie 2.0, bo dla tych co
>>>> wczesniej to skok byl mniejszy, a w miedzyczasie mogli odlozyc
>>>> troche
>>>> i zakupic tych frankow na pozniejsze splaty.
>>
>>>Z tego co piszesz, banki wiedziały od A-Z co sie bedzie działo z
>>>kursem
>>>franka i celowo wpakowały klientów na miny sprzedajac im kredyt
>>>walutowy
>>>wtedy gdy frank był w totalnym dołu wiedzac, ze to musi byc
>>>przejsciowy
>>>stan. Nieźle.
>>
>> Absolutnie tak nie pisze.
>> A banki udzielaly kredytow frankowych i wczesniej, gdy frank spadal i
>> spadal i spadal i rata w zlotowkach malala.
>>
> Majac set specjalistów, zapewne wiedzieli kiedy udzielac prawdziwych
> frankowych a kiedy denominowanych do franka.

Ale co to ma do rzeczy? Żaden bank nie bierze na siebie ryzyka kursu
walutowego. Te że są denominowane, indeksowane, czy cokolwiek nie zmienia
faktu że są zabezpieczone odpowiednimi papierami/zobowiązaniami itd. we
właściwej walucie.

Nie twórz proszę mitów. Dla banku kredyt walutowy jest atrakcyjniejszy
bo dodatkowo zarabia na przewalutowaniu. Tylko i wyłącznie. Nie zarabia
na przewidywaniach kursu.

I o to się rozchodzi, że bank *nie ponosił* i *nie ponosi* ryzyka nagłej
zmiany kursu walutowego. Ponosi go klient.

--
Wojciech Bańcer
p...@p...pl