Sebastian Malarz <s...@p...onet.pl> writes:

> Jeżeli podpis na karcie i podpis złożony przez klienta różnią się
> w taki sposób, że sprzedawca powinien nabrać podejrzeń, to podejrzenia
> te nie mogą być w żaden sposób rozwiane (poprzez okazywanie dokumentów
> tożsamości itp.). Obowiązkiem sprzedawcy jest odrzucić taką transakcję
> niezależnie od tego co i jak udowodni mu posiadacz karty.

Formalnie tak, ale praktycznie wszystkie podpisy sie roznia i nie
wyobrazam sobie za bardzo, by sprzedawca mial odrzucac polowe transakcji
(bo np. jest nowym pracownikiem i jeszcze nie wie, ze istotnie podpisy
moga sie roznic). Wiec w przypadku watpliwosci prosi o dowod i wtedy
(sie) decyduje.

> Wynika to z faktu, że sprzedawcę w razie jakichkolwiek późniejszych
> wątpliwości czy reklamacji zawsze obowiązuję wyłącznie zgodność
> podpisów, a informacje typu "sprawdziłem dokument tożsamości"
> nie mają w tym momencie większego znaczenia np. dla banku, który
> wydał kartę bo sprzedawca nie jest w stanie tego udowodnić, iż
> faktycznie jakikolwiek dokument sprawdził.

Ale normalny bank sam z siebie czegos takiego nie robi. Natomiast
jesli klient banku zareklamuje transakcje, bank nie odrzuci reklamacji
od razu, sciagnie kwit, i w koncu reklamacje uzna, to sprzedawca
- poniewaz widzial dowod osobisty itd - moze po prostu wniesc sprawe
przeciwko posiadaczowi karty.

Co oczywiscie nie ma zadnego zastosowania do masowych zakupow (bo i nikt
nie pamieta czy ktos mial jakis dowod i jak wygladal), ale w teorii dosc
ladnie wyglada.

Chociaz jesli zaplata karta byla powiazana z np. wystawieniem faktury
(zeby bylo wiadomo kto kupowal), to w zasadzie nawet bez ogladania
dowodu mozna probowac wygrac (grafolog itd).
--
Krzysztof Halasa
Network Administrator