Jeśli coś nie ma sensu, to zakładać że bank jest instytucją charytatywną i
będzie się krępował wykorzystać dorosłego człowieka, który podpisując umowę
powinien być świadom jej konsekwencji - zwłaszcza, jeśli istnieją poważne
przesłanki do podejrzeń o możliwość popełnienia błędu. Ja wiem, że
najlepiej to żebyśmy zdrowi byli i bogaci, ale jak się podpisuje umowę, to
trzeba analizować ryzyko, zaś jeśli się nie potrafi, to warto zasięgnąć
opinii niezależnego fachowca albo przynajmniej kogoś mającego przytomność w
temacie.

Pretensje do banków, że żerują na ludzkim lenistwie i naiwności są jakieś
takie socrealistyczne, zwłaszcza jeśli nie chodzi o mętne sztuczki i
kruczki albo względnie mało prawdopodobne ryzyko, ale dość oczywistą
konstatację, że już biorąc kredyt walutowy na 110% inwestycji i 100%
zdolności kredytowej wystawiamy się na olbrzymie ryzyko przy nawet drobnych
problemach z płynnością finansową (choroba, niespodziewane wydatki,
problemy z dochodami) nie wspominając o olbrzymim ryzyku kursowym (złotówka
na górce) i związanym z wartością zabezpieczenia (wyśrubowane ceny na rynku
nieruchomości).

Ja nie sprzyjam tutaj bankom, bo to zazwyczaj dość ponure instytucje,
napędzane chciwością i pozbawione skrupułów, ale podobno "każdy o tym wie",
więc skąd te pretensje? Każdy wie, że bezpłatna opieka zdrowotna to mit,
bezpłatna edukacja to utopia, równość wobec prawa to bajka dla dzieci -
więc skąd przeświadczenie, że bank powinien zakładać niepełnosprawność
umysłową dojrzałego człowieka, który znakomicie radzi sobie w
społeczeństwie, czego dowodem jest wysoka zdolność kredytowa i stabilne
zatrudnienie? I niby co taki bank miałby zrobić?

Te banki, które nie poszły z owczym pędem kredytów na 110% inwestycji i
100% zdolności kredytowej, traciły w dobie prosperity, bo były postrzegane
wręcz jako hamulcowi rozwoju społecznego - bo kto to słyszał, żeby np.
odmówić kredytu 300 tys. na 20 lat rodzinie dysponującej przychodem 6000
miesięcznie, kiedy w Warszawie nędzna kawalerka tyle kosztuje, a my przecie
przemy do Europy i w ogóle. No to teraz Los powiedział "sprawdzam" i
płyniemy.

Tak BTW, żeby nie było, my z żoną też mamy wysoki kredyt hipoteczny, który
na szczęście zdążyłem przewalutować drogą konsolidacji w odpowiednim
momencie, a nawet nieco za wcześnie, biorąc pod uwagę zmiany kursu. I też
ponosimy ryzyko wahań cen nieruchomości - ale dysponujemy jakimiś
mozliwościami dodatkowego zabezpieczenia (lokal użytkowy z wolną hipoteką,
mieszkanie rodziców), a ponadto nasza nieruchomość nie była wyceniana na
wariackich papierach i raczej nie straci szybko na wartości.

Ponadto zaś mamy zabezpieczenie na wypadek śmierci - w postaci ubezpieczeń
o sumie przewyższającej wartość zobowiązań kredytowych. To oczywiście
kosztuje, dlatego nasz dom wciąż jeszcze nie jest na 100% wykończony, bo
nie chcieliśmy przekraczać pewnego pułapu, który uznaliśmy za nadmiernie
ryzykowny. Ale przynajmniej śpimy nieco spokojniej niż inni kredytobiorcy -
choć ryzyko zostanie wyeliminowane tak naprawdę dopiero po spłaceniu całego
kredytu :)

T.