root wrote:

> W dyskusjach z wiekszoscia tu obecnych (i z Toba) nauczylem sie jednegO:
> nikomu nie chodzi o rozwiazanie problemu ale tylko o popisywanie sie
> elokwencją.

W tej sytuacji, którą obserwujemy wszyscy dobrze wiedzą co trzeba zrobić i
wszyscy to robią w wymiarze własnego gospodarstwa. Jeżeli masz kredyt, który
zaciągnąłeś na wesele syna wtedy gdy miałeś dobrze płatną pracę, a teraz tę
pracę straciłeś to co robisz? Żyjesz na poprzednim poziomie i dalej się
zadłużasz? Ja ograniczam wszystkie wydatki poza życiowo niezbędnymi. A ty?
Gwałtownie szukam dochodów. Próbuje coś spieniężyć by pozbyć się długu i
odsetek. A ty co robisz? Dalej żyjesz jakby się nic nie stało? Oczywiście
każdy wie co trzeba robić gdy ma się dług i zmienią się okoliczności na
takie, że dług jest trudny do spłaty. Politycy europejscy i polscy też to
wiedzą tylko nie chcą tego zrobić bo jakby wyglądał komunikat w telewizji,
ze trzeba zrezygnować z części transferów socjalnych albo, że trzeba
sprzedać jakieś przedsiębiorstwo państwowe i zapłacić za obiad, który się
już dawno wysrało. Więc wszyscy w koło opowiadają skąd dalej pożyczać. Nikt
jednak nie zaczyna od tego, że żeby spłacać długi to trzeba przestać wydawać
więcej niż się zarabia. Wszyscy dalej szukają rozwiązań jak spłacić długi
wydając więcej niż się zarabia. I tak są zacietrzewieni w tych
poszukiwaniach, ze nazywają to zdrowym myśleniem. Dalej szukają perpetuum
mobile i spotykają się na bardzo ważnych szczytach gdzie szczytują
intelektualnie w rozwiązaniach jak spłacić długi ciągle wydając więcej niż
się zarabia.

Czyli według mnie problem jest banalny i rozwiązany dawno oraz rozwiązywany
ciągle przez miliony gospodarstw na ziemi.

Ty jednak, jako zdrowo myślący człowiek, szukaj rozwiązań jak spłacać długi
ciągle je powiększając.