Witaj,
zawsze negocjuj. W sumie trochę sam jesteś sobie winien bo w momencie jak
miałeś problemy to już powinieneś był rozmawiać o karencji lub wydłużeniu
okresu spłat. Bank musiał w Twoim przypadku "zamrozić" gotówkę w wysokości
100% Twojego zadłużenia i trochę na tym stracił. Tak zwana rezerwa
obowiązkowa. W przypadku gdy nie negocjujesz i chowasz "głowę w piasek" to
realizuje się najczarniejszy scenariusz. Rezerwy obowiązkowe, odsetki karne,
opłaty za wezwania itd. Jak w złej sytuacji doprowadzisz do podpisania ugody
(aneksu) to bank ma więcej możliwości, żeby obejść się z Tobą po ludzku.
W obecnej sytuacji też negocjuj i proponuj rozwiązania akceptowalne dla
Ciebie. Złóż prośbę o umorzenie części lub całości odsetek karnych z
uzasadnieniem. Jak już masz zdolność do spłacania jakiejś kwoty to zawsze
się dogadasz. I pchaj się do góry bo szeregowemu pracownikowi nie chce się
załatwiać takich spraw jak może w tym czasie sprzedać kilka kart czy
kredytów gotówkowych i zarobić na prowizji. A tak będzie musiał chodzić z
Twoimi pismami i tłumaczyć szefowi o co chodzi. Ten szef swojemu itd. ....a
potem dostaniesz pismo typu "a teraz z całkiem innej beczki" bo informacja
zniekształciła się po drodze do niepoznania.
Życzę wysokich zarobków i niskich rat (albo żadnych)

Pozdrawiam,
Krzysiek



antyspam: (a) w adresie zamień na @
Użytkownik "Mich" <m...@g...pl> napisał w wiadomości
news:dn9vek$sjn$1@inews.gazeta.pl...
> Mam taka sytuacje, ze sie zadluzylem w banku, (GE capital) niewielka i
> wielka kwota, bo
> 5000 - dla mnie to duzo. Pech chcial, ze potem stracilem prace i nie
moglem
> nic splacic. Cale zycie pracowalem, nieduze pieniadze, ale starczalo na
> wszystko. Po utracie pracy -zylem jak przyslowiowy "pies bez budy".
Wszystko
> mi sie sypnelo. Kolomyja-brak pracy, brak pieiedzy, poszukiwania pracy, na
> to tez trzeba pieniedzy. Juz myslalem, ze z tego nie wyjde.
> Bank grozi mi sadem. Ale po dlugim czasie, dostalem prace. Nowy pracodawca
> nic nie wie o moim zadluzeniu. Odsetki leca. Nie chce sie ciagac po
sadach.
> Zawsze bylem rzetelny-nie jest to latwe stanac oko w oko ze swoimi dlugami
i
> z taka sytuacja. Tak w zyciu sie zdarza tylko raz. Nie moglem sie
> pozbierac. Szukalem pracy, zylem przez rok na skraju nedzy. Musze tez
placic
> inne rzeczy. Zwyczajne. Musze jakos funkcjonowac. Nie chce sobie narobic
> kolo uszu, ani popsuc opinii. I tak duzo przezylem. Nie chce miec na
glowie
> komornika.
> Troche minie zanim cokolwiek wplace bankowi. Prace mam od niedawna,
> najblizsza wyplata za 3 tyg.
> Mam niezbyt sympatyczna rodzinke i nie chce mi pomoc. Chociaz pieniadze
> maja. Mialem nawet taki pomysl wczesniej, jak juz nie mialem sily, zeby
> napisac, ze nic nie mam, zeby sie zglosili do rodziny, ale stwierdzilem,
ze
> nie bede zlosliwy.
> Prosze o dobra rade, jak napisac pismo, jak rozmawiac, zeby sie
porozumiec?
> Odroczyc wplaty, rozlozyc na raty, ale realne,- nie chce sie migac, nigdy
> sie nie migalem od niczego. Ale wiem, ze nie dam rady od razu wplacic
duzej
> sumy jakby chcial bank.
> Czarne chmury sie zebraly, ale musze wszystko po malu dzwignac.
>
> Jak odroczyc, jak rozmawiac, co robic? Kontaktowalem sie parokrotnie,
> utrzymujac kontakt. Dostalem info, ze albo spora wplata, albo sad. Nie
> placilem rok, ale sie kontaktowalem, informowalem, ze szukam pracy.
> Jak napisac pismo?
>
> dziekuje
> Pozdr
> Mich
>
>
>
> --
> Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl ->
http://www.gazeta.pl/usenet/