W dniu 06.03.2012 23:21, Krzysztof Halasa pisze:
> Wojciech Bancer<p...@p...pl> writes:
>
>> > Czyli wg Twoich wyliczeń - po dwudziestu latach, Ty masz jeszcze
>> > przed sobą 10 lat spłacania swojego 20-letniego (i przynajmniej
>> > jeden remont za sobą), a ja za gotówkę kupuję swoje. Nowe.
>> >
>> > A realniej patrząc, to pieniądze się inwestuje, a nie trzyma
>> > w skarpecie.
> Te wszystkie Wasze "wyliczenia" itp. są o KDP. Nikt nie wie ile będą
> kosztować mieszkania za parę lat, pomijam dłuższy czas. Ceny wynikają
> z różnych rzeczy, np. wybudowanie albo zamknięcie byle wiaduktu lub
> tunelu może mocno zmienić sytuację. Oba rozwiązania mają wady i zalety,
> mobilność vs "na swoim" itd.
>
> Obserwowana przeze mnie praktyka jest jednak taka, że "kupujący" (często
> z duszą na ramieniu i we frankach itd) mają mieszkania pospłacane (albo
> prawie), często mają tych mieszkań/domów więcej niż jeden, i wtedy
> nieużywane przez nich osobiście zwykle wynajmują. Tak jakoś wyszło, choć
> niektórym pewnie było ciężko.

Poza tym, łatwiej jest się sprężyć i spłacić ratę kredytu (bo musisz),
niż odłożyć jakąś kwotę na poczet mieszkania za 20 lat.

Trzeba albo mieć spore nadwyżki, albo naprawdę niezłej determinacji i
twardej dupy, żeby bezwzględnie miesiąc w miesiąc odłożyć jakąś kwotę,
nie przejmując się że dziecko, że matka, że lekarz, że jakiś inny
superpilny wydatek.

Załóżmy że mam do odłożenia 400zł na mieszkani (nie mam innych
dodatkowych środków) oraz akurat trzeba 400zł na np. lekarstwa dla
teściwej w trudnej sytuacji. Nie wyobrażam sobie że powiem "kochanie,
twoja mama musi sobie znaleźć gdzie indziej 400zł, my musimy odłożyć na
mieszkanie, bo inaczej nie kupimy za 15 lat, tylko za 15 lat i 1
miesiąc" i wygram spór :).

p. m.