Piotr Gałka <p...@c...pl> writes:

> Zatem widocznie dopuszczają coś sprzecznego z moimi przypuszczeniami :(.
> U mnie gniazdka w łazience pod różnicówką (budowane jakieś 20 lat temu).

Mam mieszkanie budowane w okolicach 1997 roku, i nie wydaje mi się, by
były tam bezpieczniki r-p (aczkolwiek nie jestem pewien). Instalacja
jest 3-przewodowa. Pamiętam, że elektryk zeznawał, że w ogóle uziemienie
musi być tylko w łazience i być może w kuchni (aczkolwiek głowy za to
nie dam, i nie chce mi się sprawdzać jakie wtedy były akurat przepisy).

> Pisałem o tym, że elektryk zrobi instalację, a nie, że zrobił wieki
> temu.

Pisałeś o istnieniu, nie o robieniu :-)

> No to nadal nie jestem świadomy, że dokonałem zakładu.

To dość typowe, ale nie zmienia faktu, że jest tak jak napisałem. Każdy
m.in. kredyt jest zakładem. Nie ma od tego ucieczki.
Nawet barter jest zakładem, chociaż bardziej bezpiecznym.

> W moim pojęciu zdecydowałem się na płacenie bankowi odsetek w
> wysokości marży, a WIBOR traktuję jako odzwierciedlenie utraty
> wartości waluty (PLN), ale tylko waluty.

Ale WIBOR ma niezbyt dużo wspólnego z utratą wartości złotówki.
W szczególności, znane są okresy, gdy złotówka była silna przy wysokim
WIBORze, oraz znane są sytuacje odwrotne.
WIBOR to generalnie wskaźnik chęci banków do pożyczania pieniędzy.

> Zakładam, że wartość towarów,
> pracy itp. nie zależy od wartości waluty i jak ona straci to
> odpowiednio te wartości zostaną inaczej wyrażone w tej walucie.

Czy to przypadkiem nie jest argument za tym, że to kredyty w CHF
(w odróżnieniu od PLN) były zakładem w mniejszym stopniu?

Ze złotówką po prostu nic bardzo poważnego się ostatnio nie stało,
ale to nie znaczy, że ryzyko jest mniejsze. Przeciwnie, niestabilność
złotówki zwiększa ryzyko dużo bardziej.

Można upatrywać ew. ratunku w tym, że w przypadku ew. problemów z PLN
- w tyłek dostanie dużo więcej osób, więc "nie będziemy sami"
- przypuszczalnie problemy z kredytami mieszkaniowymi to będzie drobiazg
w porównaniu do innych kwestii
- rząd nie może zbyt mocno osłabić złotówki, gdyż zwiększa to stopień
zadłużenia państwa (w szczególności denominowanego w euro),
przekroczenie progów konstytucyjnych to nie jest taka łatwa decyzja,
poza tym powoduje to także wzrost (bezpośrednio i pośrednio) kosztów
obsługi zadłużenia. Przypuszczalnie skończyłoby się to kolejnym
bankructwem.

> Czyli
> uważam, że utrata wartości waluty jest obojętna z punktu widzenia
> mojego układu z bankiem o kredyt.
> Bardzo się mylę, czy tylko trochę?

Istnienie możliwość, że nagła utrata wartości PLN wyprzedziłaby
znaczną podwyżkę stóp procentowych. Gdybyś był wtedy w stanie nagle
spłacić kredyt, to przypuszczalnie oznaczałoby to (nawet spory) zysk.
W przeciwnym przypadku jednak kredyt mógłby się okazać duuużo większym
problemem niż obecne tzw. problemy "frankowców".

Znaczny wzrost inflacji byłby przypuszczalnie gorszy.

BTW takie scenariusze były ćwiczone dość mocno w okolicach 1989 roku
(np. rolnicy), tyle że wtedy nie było WIBORu w umowach, i ludzie
mieli względnie dużo czasu na spłatę. Teraz należałoby wykazać się
raczej błyskawicznym refleksem, oraz oczywiście posiadać środki na
całkowitą spłatę (np. w innych walutach, złocie itp).

Właściwie, zysk nie wynikałby z kredytu, tylko z posiadania owych
środków w walutach obcych itp.

Generalnie rzecz biorąc, to by była ogólna masakra.
Myślę że totalna katastrofa nie jest zbyt prawdopodobna w przewidywalnym
czasie (choć na pewno jest to także myślenie życzeniowe), natomiast
wzrost inflacji (i WIBORu itd) o np. 5 pp w ciągu przyszłego roku jest
dość prawdopodobny (podobnie jak brak lub mniejszy wzrost itp).


Wszystko razem powoduje, że niestety bierzesz udział w ostrym hazardzie.
--
Krzysztof Hałasa