"Tadeusz" <w...@n...pl> wrote in message
news:gern8q$bof$1@nemesis.news.neostrada.pl...
>
> A Ty boisz sie wiekszych gwarancji, czy boisz sie ze Skrzypek utraci
> troche swojej wladzy? Zauwaz ,ze tylko jeden posel byl przeciw. Wyjatkowa
> zgodnosc rzadu i opozycji na zmiane ustawy .
> Tad
>

Nie widze po prostu uzasadnienia do placenia za czyjes bledy. Czym wieksze
zabezpieczenia tym wieksze ryzyko tzw. moral hazard. Zarowno ze strony
instytucji finansowej przy inwestowaniu zdeponowanych srodkow, jak i
klientow przy deponowaniu tam gdzie najwiecej placa bez brania pod uwage
sposobu zarzadzania depozytami.

Calkiem zgrabnie jest to opisane na wikipedii, choc oczywizcie mozna znalezc
o wiele lepsze opracowania
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pokusa_nadu%C5%BCycia

MK

Finanse
Abolicje finansowe instytucji pozyczkowych (kredytowych) dokonywane przez
rzad, bank centralny czy inne podmioty, moga byc zacheta do ryzykownego
zadluzania sie w przyszlosci, wtedy gdy ponoszacy ryzyko dojda do
przekonania, ze nie beda musieli ponosic calkowitej odpowiedzialnosci
radzenia sobie ze strata. Instytucje kredytujace musza podejmowac ryzyko
przy kredytowaniu, a zwiekszanie wolumenu kredytów ryzykownych zazwyczaj
oznacza potencjalna mozliwosc uzyskania wiekszych dochodów. Ryzyko naduzycia
wzrasta, gdy zarzadzajacy instytucjami pozyczkowymi (lub bankami) wierza, ze
moga dokonywac ryzykownych pozyczek (kredytów) - a te jezeli nie wystapia
problemy, beda bardzo oplacalne, ale nie biora pod uwage tego, ze w razie
klopotów ze splatami moga nie byc stanie pokryc wynikajacych z tego strat.
Podatnicy, depozytariusze, oraz inni wierzyciele czesto musza przyjac na
swoje barki przynajmniej czesc obciazenia ryzykownymi decyzjami instytucji
kredytujacych.[1]
Moral hazard moze dotyczyc takze pozyczajacych. Moga oni nie zachowywac sie
w sposób ostrozny - z punktu widzenia pozyczkodawcy - gdy inwestuja lub
wydaja srodki lekkomyslnie. Na przyklad - wydajacy karty kredytowe moga
limitowac swoim klientom poziom obciazen na kartach, poniewaz bez tych
ograniczen mogliby oni wydac pozyczone srodki lekkomyslnie, prowadzac tym
samym do zaniedbania obowiazku splaty.
Niektórzy uwazaja, ze wlasnie z powodu moral hazard ulegly poluzowaniu
standardy kredytowe w USA - to z kolei doprowadzilo w 2007 r. do finansowego
kryzysu rynku kredytów subprime. W lancuchu kredytowym kazde ogniwo
przynoszace dotad zyski bylo przekonanym, ze to nie ono ponosi ryzyko, bylo
ono przerzucane na nastepne ogniwa.[2] Brokerzy, którzy nie pozyczali
wlasnych pieniedzy, "spychali" ryzyko na pozyczkodawców. Pozyczkodawcy,
którzy sprzedali kredyty, zaraz po ubezpieczeniu ich zepchneli ryzyko na
inwestorów. Banki inwestycyjne kupily kredyty i podzielily je na male
kawalki w postaci papierów wartosciowych, których zabezpieczenie stanowia
wierzytelnosci zabezpieczone hipoteka (ang. Mortgage-backed security, MBS).
Przy czym, niektóre z tych papierów byly bardziej ryzykowne niz pozostale.
Inwestorzy kupili papiery (zob. sekurytyzacja) i za pomoca transakcji hedge
zabezpieczyli sie przed ryzykiem niewyplacalnosci oraz przedplaty, spychajac
je dalej.