root <r...@v...pl> napisał(a):

> Zabierałem się ze dwa razy ale nie dałem rady. Chętnie posłucham więc
> Ciebie ;)

Najkrócej można to ująć tak : giełda odróżnia się od hazardu ze
względu na występowanie pewnego magicznego zjawiska zwanego trendem
( i tym bardziej się odróżnia, im trend jest silniejszy ).
Aby sobie lepiej uświadomić czym jest trend spróbujmy odpowiedzieć na
fundamentalne pytanie : jak teraźniejszość wpływa na przyszłość ??!!
Naukowiec o nazwisku Hurst opracował pewne narzędzie statystyczne:
H => wykładnik Hursta. H wyraża prawdopodobieństwo wystąpienia po sobie
dwóch podobnych zdarzeń ( w ścisłym znaczeniu nie jest to prawdopodobieństwo,
ale miara obciążenia ). Okazuje się, że większość zjawisk naturalnych
( w tym ruchy cen na rynkach ) podlega obciążonemu błądzeniu przypadkowemu,
czyli trendowi połączonemu z szumem. I dla przykładu : gdy rzucamy monetą,
to kolejne rezultaty są od siebie niezależne. Wówczas prawdopodobieństwo
wyrzucenia np. orła wynosi zawszwe 0,5 ... i tyle właśnie wynosi H.
H=0,5 to sam szum, czysty przypadek, ruchy Browna, szereg losowy.
Gdyby jednak moneta była w jakiś sprytny sposób oszukana i każdy kolejny
rzut byłby zdeterminowany przez poprzedni, to wówczas wyrzucając za
pierwszym razem np. reszkę otrzymywalibyśmy już tylko reszki. Wówczas byłoby
H=1, czyli linia prosta, trend bez szumu, czysty determinizm.
Wpływ teraźniejszości na przyszłość określa się zależnością:

C = 2EXP(2H-1) -1 ( c => miara korelacji )

Peters podaje 3 klasy wielkości wykładnika Hursta.
1. H=0,5 - zdarzenia przypadkowe, wzajemnie nieskorelowane.
2. 0<H<0,5 - szereg powracający do średniej. Jeśli w jednym kroku
przypadkiem wychylił się np. w górę, to w następnym będzie
bardziej prawdopodobne wychylenie w dół
3. 0,5<H<1 - szereg persystentny ( wzmacniający trend ). Jeśli
w danym okresie szereg osiągnął np. wysokie wartości, to
w następnym będą one również bardziej prawdopodobne. W takich
szeregach widoczny jest trend. Siła zachowań persystentnych
jest tym większa, im H jest bliższe 1 ( lub inaczej siła
obciążenia jest tym większa, im więcej H przewyższa 0,5).

Ruchy cen na rynkach to szeregi klasy trzeciej ( 0,5<H<1 ).
Na stronie 88 masz małą tabelkę z obliczonymi szacunkami H
dla wykresów S&P500, IBM, Xerox, Apple ... z jakiegoś tam
okresu. Peters komentuje, że wysoka wartość wykładnika dla
wykresu s&P500 ( H=0,78 ) świadczy o tym, że rynek akcji
jest fraktalem, a nie błądzeniem przypadkowym.
Po swojemu powiem tak : szeregi cen na rynkach są skutkiem
wzajemnego przeplatania się determinizmu z przypadkiem.
Udział w tej zabawie statystycznego obciążenia prowadzi do
wniosku, że giełda to nie hazard. Oczywiście możesz
znaleźć wykres gdzie H jest bliski 0,5 ( np. TPSA )
i stwierdzić, że to prawie totolotek. Ale gdy popatrzysz
np. na srebro, to chyba nie masz wątpliwości, że H jest
tam bardzo wysoki.

Peters interpretuje także H jako miarę wpływu informacji
na dany szereg. H>0,5 oznacza, że rynek będzie dyskontował
informację przez jakiś czas po jej otrzymaniu. Występuje tu
funkcja długotrwałej pamięci. Informacja może wpływać na
rynek przenikając przez różne skale czasowe, aż jej wpływ
spadnie do wartości niewykrywalnych. Jeśli dobrze go
zrozumiałem, to S&P500 po 48 miesiącach traci pamięć
o warunkach początkowych ... a to oznacza, że odwoływanie
się do oporów/wsparć starszych niż 4 lata jest bez sensu.

pozdr.
sys29



--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/