"Robert Tomasik" <r...@g...pl> writes:

> Rzecz w tym, że dłużniczka wyjechała za granicę.

Rozumiem to, jednak albo bank nie moze ustalic jej miejsca pobytu,
i wtedy zapewne w ogole nic sie nie stanie, albo moze je ustalic (mimo
ze go w tej chwili nie zna), i wtedy zapewne sobie poradzi.
Pomijam tu naturalnie zasady np. moralne, bo wiem ze sa ludzie ktorzy
takich rzeczy nie rozumieja.

> A jaka pewność, że to ona dokonała tej transakcji? W normalnej sytuacji
> dostajesz wyciąg i masz jakiś tam czas na złożenie protestu.

Nie protestu. Wiem ze to gdzieniegdzie tak sie dziwnie nazywa, ale nie
jest to zaden protest (bo dokonanej przez siebie transakcji nie mozna
oprotestowac), ale oswiadczenie o tym, ze tej transakcji w ogole sie
nie dokonalo.
Nie ma to zadnego wplywu na fakt dokonania transakcji lub nie (bo ten
fakt juz wystapil - lub nie), a tylko sluzy wlasciwemu jej zaksiegowaniu
i rozliczeniu.

> W tym wypadku
> takiej możliwości nie ma, bo dziewczyna umowę rozwiązała, z bankiem się
> rozliczyła i nie ma obowiązku podejmowania starań, by docierała do niej
> kolejna korespondencja. To teraz bank musi jej szukać.

Nie. Samo rozwiazanie umowy dokladnie nic tu nie zmienia. Dziewczyna
nie rozliczyla sie z bankiem. Wymagaloby to uregulowania wszystkich
zobowiazan, takze przyszlych, wynikajacych z umowy (akurat bank o nich
jeszcze nie wiedzial, ale ona - owszem).

Bank musi jej szukac w obu przypadkach dokladnie tak samo. Nie zalezy
to specjalnie od tego, czy umowa wciaz obowiazuje, czy tez nie.

> Ale nie mamy chwilowo jak tego stwierdzić. Stąd też roszczenie w chwili
> obecnej trudno uznać za bezsporne.

Oczywiscie. Dokladnie tak samo jak w przypadku, gdy ktos jest klientem
banku.

Jedyna roznica jest taka, ze ona moze twierdzic, ze dzialala w dobrej
wierze. Nie wiem czy ktokolwiek da temu wiare, bo ona miala swiadomosc
dokonania transakcji (a jesli o tym zapomniala, to juz jej problem),
wiele to tez nie da, w szczegolnosci od koniecznosci zaplaty nie uwolni.

> Jak najbardziej się z Tobą zgodzę. Ale z konieczności zakładając dobrą
> wiarę dziewczyny, to niestety bank ma problem. Nie mówię, że niemożliwy do
> rozwiązania, ale podejrzewam, ze jego rozwiązanie może sporo kosztować i
> zakładam, że jeśli to niewielka kwota, to pewnie sobie odpuszczą.

Byc moze. Jednak to wszystko naprawde nie zalezy od tego, czy umowa
zostala rozwiazana, czy tez nie.

Natomiast, biorac pod uwage pozycje bankow w Polsce, BTE i inne takie,
problem banku moze bardzo latwo zmienic sie w problem dziewczyny, byc
moze duzo wiekszy. No chyba ze ona za ta granice wyjechala na stale do
jakiejs Gornej Wolty, to wtedy moze rzeczywiscie sie tym nie przejmowac.

> Moim zdaniem to zmienia, że klient przestaje mieć wynikające z umowy
> obowiązki. A więc na przykład obowiązek informowania o zmianie adresu. Po
> za tym oczywiście nic nie zmienia. Ale w tym wypadku bariera braku adresu
> może się okazać nie do pokonania dla banku.

Bardzo w to watpie. Nie wiem co magicznego jest w adresie, by mial
on stanowic taka bariere. Prawdziwym problemem bankow w przypadku
egzekucji naleznosci od nieuczciwych kredytobiorcow jest zwykle
nieposiadanie (juz) przez dluznika zadnego majatku, a nie jakis tam
nieaktualny adres w banku.
--
Krzysztof Halasa, B*FH